اکبر ابراهیم خانی - دانشجوی دکتری مهندسی عمران- سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان،
فاطمه عباسی - کارشناس ارشد علوم محیط زیست، دانشگاه زنجان،

با بررسی و مشاهده زمین لرزه های صورت گرفته در زمان های گذشته و تاثیر خرابی های ناشی از امواج حاصل از این زمین لرزه ها بر سازه ها و ساختمان ها، یکی از مهمترین ناحیه هایی که حفاظت و پایداری آن می تواند حائز اهمیت قرار گیرد المان های قائم بابر هر سازه است؛ به طوری که اجزای اصلی تحمل و انتقال بار سازه ای در ساختمان ها به فونداسیون و در نهایت به زمین محسوب می شوند با گذشت زمان ممکن است این المان های قائم باربر (ستون ها) به واسطه از دست دادن کیفیت مصالح ناشی از هرگونه عوامل مخرب داخلی و یا خارجی، تغییر کاربری و افزایش نیروی های وارده بر المان محوری، عدم کسب مقاومت فشاری بتن ناشی از اجرای غلط و غیره در برخی مواقع ممکن است احتیاج به مقاوم سازی داشته باشند. مهم ترین ضعف در این نوع المان های محوری باربر در مقاومت خمشی و برشی و عدم شکل پذیری مناسب محدود می گردد. برای جبران این ضعف ها استفاده از محصور کننده های فولادی می تواند مفید واقع گردد. بررسی اثرات این محصورکننده ها به صورت ورق های فولادی مربعی شکل در تقویت ستون های بتن آرمه با یک تغییر مکان جانبی (۶۰ میلیمتر) تحت پروتکل بارگذاری چرخه ای و همچنین بار محوری مشخص(۱۲۰۰ کیلو نیوتن) با استفاده از نرم افزار المان محدود آباکوس شبیه سازی شد و نتایج با نمونه واقعی انجام شده در آزمایشگاه مقایسه گردید استفاده از ورق های مربع شکل استحکام خمشی، شکل پذیری جابجایی و توانایی اتلاف انرژی بسیار بالاتری نسبت به ستون های معمولی (بدون محصورشدگی جانبی) را نشان می دهند.

محصورکننده ها، شکل پذیری، مقاوم سازی، ظرفیت باربری، نرم افزار آباکوس