الگوهای پایدار در معماری بومی گیلان ( بررسی موردی پهنه جلگه ای گیلان)

معماری بومی گیلان، حاوی بسیاری ویژگیهای منحصر به فرد است که ضمن توجه به نیازهای زیبایی شناختی، با ظرفیت های مختلف بستر خود نیزمنطبق بوده و در واقع این معماری نه تنها از کیفیت های محیط خود نکاسته بلکه ماهیت آن را نیز ارتقاء بخشیده است. حفظ منابع طبیعی ، عدم آلودگی محیط زیست، حداقل مصرف انرژی های فسیلی و همزیستی با شرایط طبیعی و اقلیمی، زمینه های اجتماعی، فرهنگی ، اقتصادی و معیشتی، مواردی هستند که سازندگان بومی منطقه برای آسایش هر چه بیشتر انسان، بدان توجه کرده و در این جهت الگوهایی ارائه نموده اند. این مقاله پس از تعریفی از توسعه و معماری پایدار، به بررسی نمونه های موجود پرداخته و با بیرون کشیدن الگوهای پایدار موجود قصد دارد راهکارهایی جهت رسیدن به پایداری در معماری امروز ارائه نماید.

Keywords:

معماری پایدار , معماری سبز , طراحی اکولوژیک , طراحی غیرفعال