واحد ابراهیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه مراغه، ایران پیرانشهر
یونس باپیری - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه مراغه، ایران -بوکان

با رشد سریع شهر ها، عدم مدیریت شهری کارآمد و حجم ساختمان سازی هایی که عموما بدون درنظرگرفتن طرح های جامع و منظر شهری و با پرداخت هزینه هایی به شهرداری ها صورت می گیرد، شهر های ما به فضا های پر توده ای تبدیل شده است که تناسب توده و فضا در آن ها کاملا نادیده گرفته شده اند و تغییر چهره و کالبد شهری به فضا هایی بدون کیفیت و صرفا فیزیکی و خالی از روح شده است؛ در این میان شهر سردشت با مشکلات متعددی در مسکن مهر، حتی مهاجرت از روستا به شهر، نارضایتی مردم و مهم تر از همه عقب ماندگی در شاخص ها و امکانات و خدمات اولیه چنین مساکنی مواجه شده است؛ به طوری که برنامه ریزی و تحقیق در این زمینه بسیار ضروری است. مقاله حاضر با روش توصیفی - تحلیلی است و از لحاظ هدف کاربردی می باشد. هدف این پژوهش، بررسی وضعیت شاخص های زیست پذیری شهری در بین ساکنان مسکن مهر شهر سردشت است. شیوه جمع آوری اطلاعات پیمایشی - کتابخانه ای است. به طوری که ضمن مطالعات کتابخانه ای و پیمایشی - میدانی از نظرات کارشناسان نیز، استفاده شده است. جهت امتیازدهی به شاخص های تحقیق ۱۰۰ نفر از بین کارشناسان و متخصصان به شیوه اشباع نظری مورد پرسش قرار گرفت. داده های جمع آوری شده از پرسشنامه و تحلیل یافته های تحقیق با استفاده از تکنیک دیمتل مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان می دهد شاخص هایی از قبیل وضعیت آلودگی صوتی، دسترسی به حمل ونقل عمومی؛ وضعیت امکانات و خدمات تفریحی، ورزشی، وضعیت امنیت اجتماعی، وضعیت سواد و آگاهی وضعیت مطلوبی را در محدوده موردمطالعه ندارند؛ باید موردتوجه برنامه ریزان شهری قرار بگیرد.

مسکن مهر، شهر سردشت، زیست پذیر، زیست پذیری شهری.