مکان یابی فضای سبز در شهر شیراز با استفاده از تکنیک های AHP و TOPSIS ( نمونه موردی : منطقه ۱۰ شهرداری شیراز )

پدیده شهرنشینی پدیده ای در حال پیشرفت سریع بوده ، تحلیل مکان مناسب و نحوه توزیع جغرافیایی فضای سبز شهری در توسعه آینده شهر بسیار مهم است. تحقیق حاضر تلاشی از به کار گیری روش AHP و TOPSIS در طراحی شهری با توجه به مقوله مکان یابی است. انتخاب مکان مناسب برای پارک ها و فضای سبز شهری که از موثرترین عناصر شهری بر تداوم کیفیت زندگی مردم هستند یک فرآیند بسیار مهم می باشد. این مکان یابی در منطقه ۱۰ صورت گرفته است و به دلیل اینکه منطقه ۱۰ شیراز از لحاظ شبکه ارتباطی یکی از مهمترین مناطق به شمار می رود. محور اصلی شیراز – سپیدان و یاسوج ( کهکیلویه و بویر احمد ) در این منطقه قرار دارد که یکی از معابر مهم رفت و آمد تلقی می شود. این منطقه با مساحتی حدود ۲۴۳۴ هکتار و ۱۰۱۸۳۴ نفر جمعیت یکی از مناطق مهم از لحاظ گسترش شهری شیراز محسوب می گردد. در این تحقیق از معیارهایی مانند ( مسکونی، آموزشی، فرهنگی، فضای سبز موجود، تاسیسات و ... ) استفاده شده است. وزن و اهمیت هر یک از لایه ها را با استفاده از روش AHP به دست آورده و در آخر مکان های مناسب به دست آمده را با استفاده از روش TOPSIS اولویت بندی خواهیم کرد.

Keywords:

فضای سبز , مکان یابی , شیراز , AHP , TOPSIS