پریسا مشک سار - استاد یار گروه شهرسازی موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز، ایران
علیرضا امیدیان نیا - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت شهری
لاله شریفی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت شهری

قوانین و مقررات شهری را می توان به عنوان یکی از مهم ترین نقاط اتصال بین مدیریت شهری و شهروندان قلمداد نمود. به تعبیربهتر بازیگران عناصراصلی مدیریت شهری در پرتو قوانین و مقررات شهری ضمن تعریف نقش برای خود و سایراعضا می توانند شهروندان را در اداره امور مشارکت دهند و مفهوم شهروندی را محقق سازند. بدین ترتیب «مدیر شهری» با «مدیر شهرداری» تفاوت های بسیار دارد چه اینکه اولی مسئول ارتقای قابلیت ها و توانمندی های شهر و شهرنشینان است در حالیکه دومی بیشتر مجری است و پاسخگویی آن تنها محدود به نحوه عملکرد است و نه نتایج و پیامدها. بسیاری، معتقدند که جامعه آینده، جامعه ای شهرنشین خواهد بود؛ بنابراین، شهرها به جای این که مکان هایی بی ثمر برای سرمایه گذاری اقتصادی یا تراکم کارگران بیکار با انبوه مشکلات اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی باشند؛ باید که به مراکز رشد و پویایی اقتصادی و اجتماعی، در چارچوب ملی، بدل شوند و بهره برداری از مدیریت شهری و ترکیب آن با مسائل فرهنگی به استناد نمونه های بررسی شده در پژوهش و بازخوردهای مثبتی که به لحاظ فرهنگی، اجتماعی «در زمینه امید به زندگی و افزایش تعلق به مکان» می تواند به عنوان ابزاری کار آمد نه تنها پاسخگوی نیازهای شهری باشد بلکه در صورت موفقیت باعث همراهی ساکنین و شهروندان در اجرای طرحهای شهری و کارآمدی حداکثری برنامه های تدوین شده گردد.

مدیریت شهری، باز آفرینی، شهر، فرهنگ