تبیین رابطه یادگیری سازمانی و مدیریت بحران در اورژانس ۱۱۵ خراسان شمالی

هدف از این پژوهش تبیین رابطه یادگیری سازمانی در مدیریت بحران در اورژانس ۱۱۵ خراسان شمالی می باشد. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی از نظر شیوه گرداوری داده ها و نوع رابطه همبستگی و از نظر نحوه اجرا پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق کلیه کارکنان و اعضای در اورژانس ۱۱۵ خراسان شمالی ( ۲۰۲ نفر) می باشد که بر اساس فرمول کوکران ۱۳۲ نفر از کارکنان و اعضای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری پژوهش پرسشنامه مدیریت بحران جهرمی ۱۳۹۰ و پرسشنامه یادگیری سازمانی فام و اسوایرسزک ۲۰۰۶ می باشد. جهت تجزیه وتحلیل داده های تحقیق ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون و معادلات ساختاری مورد استفاده قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد بین یادگیری سازمانی و مدیریت بحران در اورژانس ۱۱۵ خراسان شمالی ارتباط معنادار ومثبت می باشد همچنین در خصوص رابطه مدیریت بحران با یادگیری سازمانی نتایج نشان می دهد که ۱۳ درصد از تغییرات واریانس مدیریت بحران در اورژانس ۱۱۵ خراسان شمالی تحت تاثیر یادگیری سازمانی تبیین می شود. در نتیجه مدیران و سیاست گذاران در اورژانس ۱۱۵ باید توجه خاصی به عامل یادگیری کارکنان و برگزاری کارگاه ها و دوره های آموزشی دانش آفرینی داشته باشند و ضمن ارتقای مدیریت شرایط بحران کارکنان برای اصلاح ساختار و عملکرد سازمانی در جهت بهبود سازمان گام بردارند

Keywords:

یادگیری سازمانی , مدیریت بحران , اورژانس ۱۱۵