سید عظیم حسینی - عضو هیات علمی گروه مهندسی عمران، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
محمد حسین عاشوری - دانشجو دکتری گروه مهندسی عمران، واحد بین المللی کیش، دانشگاه آزاد اسلامی، کیش، ایران.

در بتن مهمترین و پرمصرف ترین مصالح ساختمانی است. از جمله معایب بتن می توان به مقاومت کششی ناچیز آن اشاره کرد. رفتار ترد و شکننده در مخلوط های بتنی موجب شکست ناگهانی و فرو ریختن سازه های بتنی در هنگام بروز زلزله می باشد. در فرآورده های بتنی، ترک های ناشی از انقباض خمیری به دلیل ضعیف بودن بتن در برابر کشش، ضعف جدی تلقی می شود. جهت جلوگیری از این ترک ها و همچنین افزایش مقاومت فشاری در نمونه های بتنی، استفاده از الیاف مصنوعی تاثیر مثبتی خواهد داشت. در تحقیق حاضر اثر الیاف پلیمری با درصد های مختلف وزنی(۰، ۳/۰، ۵/۰، ۷/۰، ۹/۰و ۱/۱) در مخلوط های بتنی بر مقاومت خمشی، مقاومت فشاری و جذب آب نمونه های آزمایشگاهی نسبت به نمونه های شاهد(فاقد الیاف) مورد بررسی قرارگرفت. بررسی نتایج حاصله بیانگر بهبود عملکرد بتن با افزایش درصد الیاف آرامید می باشد و همچنین میزان الیاف بهینه برای نمونه های بتنی مشخص و معرفی گردیده است.

الیاف پلیمری، مقاومت فشاری، درصد جذب آب، مخلوط های بتنی