مریم قاسمی - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه فردوسی مشهد
حدیث کامرانی فر - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه فردوسی مشهد
سلمان حیاتی - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد لامرد، دانشگاه آزاد اسلامی لامرد

امروزه بخش مهمی از تقاضای جهانی گردشگری را گردشگری فرهنگی تشکیل می دهد. به رغم غنا و تنوع فرهنگی سکونتگاه های روستایی کشور، این گردشگری رشد مناسبی در این نواحی ندارد. هدف پژوهش حاضر بررسی و تحلیل راهبردهای مطلوب توسعه گردشگری فرهنگی در نواحی روستایی شهرستان بینالود است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی با ماهیتی کاربردی توسعه ای است. جمع آوری اطلاعات به شیوه اسنادی و میدانی انجام شده است. با استفاده از مدل تحلیلی SWOT، راهبردهای مناسب توسعه گردشگری فرهنگی نواحی روستایی ارائه شد. به منظور اولویت بندی راهبردها، از روش شبکه عصبی مصنوعی (ANN) استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان می دهند راهبردهای مطلوب برای توسعه گردشگری فرهنگی در نواحی روستایی شهرستان بینالود براساس امتیازهای نرمال شده در مدل ANN، راهبردهای محافظه کارانه (با امتیاز ۵۴۳۱/۰) و پس از آن راهبردهای تدافعی (با امتیاز ۲۸۴۲/۰) هستند. براساس شبکه عصبی مصنوعی، ۱۰ راهبرد دارای اولویت انتخاب شد، که راهبرد «تدوین برنامه جامع و بلندمدت گردشگری فرهنگی» با امتیاز یک بیشترین اولویت را در منطقه مطالعه شده دارد.

برنامه ریزی راهبردی, توسعه گردشگری فرهنگی, روستا, شبکه عصبی مصنوعی, شهرستان بینالود