حدود ۷۵ درصد از افراد مبتلا به
بیماری پارکینسون در کنترل وضعیت خود دارای اختلال هستند که اغلب می تواند منجر به بیثباتی وضعیتی و در نتیجه افزایش خطر افتادن در این بیماران شود. بی ثباتی وضعیتی در بیماران پارکینسون ممکن است شامل اختلالات در چندین زیرسیستم باشد. علاوه بر این، از آنجایی که داروهای دوپامینرژیک اثرات محدودی بر بی ثباتی وضعیتی در بیماران پارکینسون دارند، توانبخشی شاید موثرترین رویکرد غیردارویی برای کاهش خطر افتادن باشد و بازیابی توانایی در این بیماران شود. دستورالعمل های ملی و بین المللی بر اهمیت شروع توانبخشی در مراحل اولیه بیماری برایجلوگیری از ناتوانی های مرتبط با حرکت و بیماری های همراه (مانند درد) تاکید می کنند. با این حال، افزایش ناتوانی، چالش های سفر، و توزیع نابرابر خدمات توانبخشی می تواند دسترسی به مراقبت را برای بیماران پارکینسون مشکل ساز کند. از این رو توانبخشی و فیزیوتراپی از راه دور به عنوان راه حلی هوشمندانه برای دستیابی به کنترل بهتر و بیشتر در بیماران پارکینسون می تواند کمک کننده باشد. ازاین رو هدف از این مطالعه مروری نظام مند در مطالعات کارآزمایی کنترل شده تصادفی به جهت بررسی تاثیر توانبخشی از راه دور در بهبود فعالیت بدنی و فیزیکی بیماران مبتلابه
بیماری پارکینسون بود. یک مرور نظام مند، در مطالعات کار آزمایی کنترل شده تصادفی و بدون محدودیت زمانی، با جستجوی کلیدواژه ها در عنوان، چکیده و کلیدواژه های مطالعات در پایگاه داده های علمی معتبر Embase ، Web of Science ، Scopus ، PubMed در ۲۰ اکتبر ۲۰۲۱ مورد کاوش قرار گرفت. کیفیت مطالعات با استفاده از چک لیست JBI۱ مورد ارزیابی قرار گرفت؛ این مطالعه طبق دستورالعمل موارد گزارش ترجیحی برای مرورهای نظام مند و متاآنالیز انجام شد . درمجموع ۸۳ مقاله پس از حذف موارد تکراری شناسایی شد. پس از غربالگری متن کامل مقالات، ۳ مطالعه معیارهای ورود به مطالعه را داشتند. سوگیری قابل ملاحظه ای در مطالعات دیده نشد و تمامی مطالعات شرایط ورود به این مطالعه را داشتند. به طور کلی مطالعات ورودی شامل ۱۱۶ شرکت کننده بود. . مداخلات مورداستفاده عمدتا متمرکز بر آموزش و تمرین از راه دور مبتنی بر ویدئو کنفرانس بود که گاها در ترکیب با واقعیت مجازی و پلتفرم مبتنی بر وب ارائه می شدند. در دو مورد از مطالعات مداخلات توانبخشی از راه دور در فعالیت بدنی بیمارانپارکینسون بهبود معناداری درگروه مداخله (توانبخشی از راه دور) به نسبت کنترل (مداخله حضوری) گزارش کردند. بااین حال در یک مورد از مطالعات تفاوت معناداری بین دو گروه کنترل و مداخله دیده نشد. نتایج مرور نظاممند نشان داد که استفاده از توانبخشی و فیزیوتراپی از راه دور باعث بهبود فعالیت بدنی، کنترل تعادل و بهبود وضعیت عملکردی و درنتیجه بهبود کیفیت زندگی در بیماران پارکینسون می شود؛ ازاین رو توانبخشی از راه دور به عنوان یک ابزار حمایتی مهم در بهبود وضعیت عملکردی بیماران پارکینسون تلقی می گردد