نقش چابکی سازمانی و مدیریت دانش در پیش بینی کارآفرینی سازمانی (مورد مطالعه: شهرداری منطقه ۴ تهران)

کارآفرینی عامل اصلی ایجاد خلاقیت و نوآوری است که فرایند ایجاد ارزش از راه تشکیل مجموعه منحصر به فردی از منابع به منظور بهره گیری از این فرصتهاست. با پیچیده تر شدن روز افزون جوامع امروزی رسالت سازمانها در جهت برآوردن انتظارات افراد جامعه روزبه روز اهمیت بیشتری پیدا میکند و نقش انسان در رسیدن به اهداف سازمان به عنوان یک عامل نوآوری پررنگتر میشود(نجاتی ،۱۳۹۶ ).کارآفرینی و به تبع آن کارآفرینی سازمانی، پدیده ای پیچیده و چندبعدی است و تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار می گیرد. نهادینه کردن کارآفرینی در سازمان ها، به ویژه سازمان های دولتی مستلزم رویکردی سامانمند، واقع گرایانه و بلندمدت است و رویکردهای جزئی و کوتاه مدت کارساز و مفید نخواهند بود . کارآفرینی سازمانی پدیده چندبعدی بوده و بعضی از ابعاد آن سرمایه گذاری مخاطره آمیز، کارآفرینی درون سازمانی و بازسازی راهبردی است. سرمایه گذاری مخاطره آمیز شرکتی بر ایجاد کسب وکارهای جدید در داخل یا خارج شرکت تمرکز دارد. کارآفرینی درون سازمانی بر افرادی که موجب ایجاد کارآفرینی در سازمان می شود تمرکز دارد و بازسازی راهبردی بر فرمول سازی مجدد راهبرد، سازمان دهی مجدد و تغییر سازمانی که منجر به ترکیب منابع می شود تمرکز داشته و نتیجه آن اغلب مزیت رقابتی است(افلاکی فرد و همکاران،۱۳۹۸ ).امروزه عوامل متعددی در کارآفرینی سازمانی تاثیر گذار است،یکی از این عوامل مدیریت دانش می باشد.در دنیای امروزی، همه سازمانها برای ادامه حیات باید تمامی تلاش و کوشش خود را حول محور علم و دانش متمرکز کنند، بنابراین داشتن دانش یکی از شروط بقای سازمانها است چراکه با افزایش سطح رقابت در سرتاسر جهان سازمانها ناگزیرند تا با سایر رقبای داخلی و خارجی رقابت نمایند تا بتوانند در محیط کسب وکار باقی بمانند. در حقیقت، دانش در عصر فناوری اطلاعات، یکی از منابع اصلی دستیابی به مزیت رقابتی در محیط پویا و رقابتی محسوب می شود .از این رو آنها باید بتوانند دست کم در یک زمینه برتر از رقبای خود بوده و نسبت به آنها مزیتی داشته باشند تا مشتریان را نسبت به خود متقاعد سازند به عبارت دیگر این سازمانها چاره ای جز نوآور بودن ندارند.