همیلا عاشوری صفت پیشخانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران- مدیریت منابع آب- دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی
سعید علیمحمدی - دانشیار، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی
معصومه بهروز - دانش آموخته دکتری، مهندسی و مدیریت منابع آب، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی

امروزه با توسعه شهرنشینی و روند رو به رشد مناطق نفوذناپذیر شهری به واسطه ایجاد مناطق مسکونی، آسفالت ها، پارکینگ ها، مناطق تجاری و... خطر وقوع سیلاب در مناطق شهری بسیار افزایش یافته است. افزایشمناطق نفوذناپذیر شهری در نهایت منجر به تولید حجم بیشتر رواناب و همچنین افزایش دبی پیک جریان سیلابی می شود. یکی از روش های کنترل سازه ای سیلاب شهری، احداث حوضچه های تاخیری می باشد که هدف عمده آنها کنترل کمیت و کیفیت سیلاب ورودی با کمترین هزینه است. در این تحقیق عملکرد دو حوضچه تاخیری خارج از مسیر، جهت کاهش دبی پیک جریان سیلابی رودخانه کرگانرود شهرستان تالش بررسی شده است. مدلسازی هیدرولوژیکی و هیدرولیکی حوضچه با کدنویسی در نرم افزار متلب انجام شده و به کمک الگوریتم بهینه سازی تکامل تفاضلی حل شده است. بدین منظور دو سناریو دبی ایمن ۶۰ مترمکعب برثانیه و ارتفاع حداکثر ۱۰ و ۱۵ متر در نظر گرفته شده که از بین دو سناریو، دبی ایمن ۶۰ مترمکعب بر ثانیه و ارتفاع ۱۵ متر برای حداکثر ارتفاع حوضچه، به عنوان سناریو بهینه انتخاب گردید. نتایج نشانگر این است که وجود دو حوضچه تاخیری جریان سیلابی رودخانه را به مقدار ۶۹/۲ درصد پیش از رسیدن به ناحیه پرجمعیت شهری، کاهش می دهد.

حوضچه تاخیری، رواناب، سیلاب شهری، بهینه سازی تکامل تفاضلی، متلب