محمد خودی زاده نهاری - استادیار عضو هیئت علمی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان دانشکده فناوری اطلاعات و مهندسی کامپیوتر دانشگاه شهید مدنی آذربایجان

اموزش مجازی در ایام شیوع بیماری کرونا یکی از دوره های بسیار خاص خود را سپری کرد. به جرات می توان گفت در هیچ برهه ای از زمان این حجم از آموزش به صورت مجازی ارائه نشده بود. حتی جوامعی که خیلی آمادگی و شرایط لازم برای این کار را نداشتند. با وضعیتی مواجه شدند که ناگزیر باید به سمت آموزش مجازی می رفتند. یکی از چالش های اصلی در این مسیر موضوع یکپارچگی منابع و امکانات است که در اختیار مراکز آموزشی وجود داشت یا مجبور به تهیه آنها شدند. در صورتی که یکپارچگی منابع مورد توجه نباشد سرمایه گذاری صورت گرفته دبه طور کامل به اهداف از پیش تعیین شده نمی رسد و حتی ممکن است علیرغم تلاش و هزینه بسیار باعث سرخوردگی از این نوع آموزش است. یکپارچه سازی در همه انواع آموزش مجازی از اهمیت برخوردار است ولی وقتی آموزش مجازی متکی بر تجهیزات سیار باشد اهمیت مضاعفی پیدا می کند. در کارهای قبلی که در خصوص یکپارچه سازی آموزش مجازی صورت پذیرفته، دید جامع و همه جانبه ای که در این مقاله مورد توجه قرار گرفته لحاظ نشده است. دراین پژوهش، ابعاد مختلف یکپارچه سازی بحث می شود وراهکارهایی براساس تجربیات بدست آمده از یک دانشگاه دولتی در ایران ارائه می شود. در این مقاله برای ارزیابی میزان قابلیت یکپارچگی شش معیار معرفی شده است و پنج سامانه آموزش مجازی مطرح در کشور با این معیارها ارزیابی شده است. با اینکه نمرات ارزیابی در کل خیلی بالا نیست ولی از آنجاییکه اموزش مجازی در کشور نوپا است جای بهبود وجود دارد.

اموزش مجازی، یکپارچه سازی، سامانه مدیریت یادگیری