مروری بر زمان بندی های مبتنی بر کمینه انرژی برای کاربردهای بلادرنگ و جریان های کاری موازی بر روی سیستم های تعبیه شده محاسباتی توزیع شده ناهمگن

کمینه سازی مصرف انرژی یکی از الزامات طراحی اولیه برای سیستم های توزیع شده ناهمگن است. جریان های کاری موازی در مقیاس بزرگ امروزی اغلب در پلتفرم های محاسباتی توزیع شده ناهمگن پردازش می شوند. جدیدترین تکنولوژی الگوریتم ها برای بررسی مساله حداقل سازی مصرف انرژی یک کاربرد موازی زمان واقعی با وظایف محدود بر روی یک سیستم توزیع شده ناهمگن با معرفی مفهوم آخرین زمان اتمام LFT برای بازیابی زمان سکون براساس تکنیک بهینه سازی طراحی بهینه انرژی و فرکانس DVFS استفاده می شوند.این مقاله مساله زمانبندی گردش کار و کاربرد بلادرنگ موازی را بررسی می کند که مصرف انرژی سیستم را تحت محدودیت های زمان پاسخ وقابلیت اطمینان به حداقل می رساند. الگوریتمی توسعه داده می شود که طول برنامه را به حداقل می رساند در حالی که الزامات قابلیت اطمینان را برآورد می کند. که در راس آن یک الگوریتم ادغام پردازنده و یک الگوریتم کاهش زمان سستی با استفاده ازتکنیک مقیاس بندی فرکانس ولتاژ پویا DVFS برای کاهش مصرف انرژی پیشنهاد می شود. الگوریتم ادغام پردازنده تلاش می کند تا برخی از پردازشگرهای ناکارآمد انرژی را خاموش کند به طوری که مصرف انرژی را بتوان به حداقل رساند.تکنیک DVFS برای کاهش فرکانس پردازنده در هر دو سطح پردازنده و وظیفه به کار می رود تا مصرف انرژی کاهش یابد. نتایج تجربی بر روی دو جریان کاری واقعی و جریان های کاری موازی ترکیبی گسترده، اثربخشی آن ها را نشان می دهد. همچنین این مطالعه مشکل به حداقل رساندن مصرف انرژی یک کاربرد موازی بلادرنگ بر روی سیستم های توزیع شده ناهمگن را با استفاده از الگوریتم های زمان بندی کارآمد انرژی غیر DVFS,DVFS فعال حل می کند. الگوریتم زمانبندی کارآمد انرژی DVFS,NDES با معرفی مفهوم آخرین مهلت راکد برای کاهش مصرف انرژی و برآورده کردن محدودیت مهلت حل شده است. الگوریتم های زمان بندی کارآمد انرژی GDES,DVFS فعال با انتقال وظایف به مهلت زمانی پردازنده که حداقل سازی انرژی پویا را تولید می کنند، ارایه می شود.

Keywords:

زمانبندی بهینه انرژی , اتکاپذیری , الگوریتم های ابتکاری