نسیم سیاوشی فر - گروه روان شناسی عمومی- استثنایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
پریسا تجلی - گروه روان شناسی عمومی- استثنایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
محمد مهدی شریعت باقری - گروه روان شناسی بالینی- تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی برنامه داوسون-گوئیر بر بهبود توجه، حافظه فعال و بازداری رفتاری دانش آموزان نارساخوان انجام شد. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون– پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را تمام دانش آموزان نارساخوان دوره ابتدایی شهر اردبیل در نیمه اول سال تحصیلی ۱۳۹۷-۱۳۹۸ تشکیل می دادند که از آن­ها ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه ۱۵ نفری (آزمایش و گواه) بطور تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایش هشت جلسه یک ساعته برنامه آموزشی داوسون-گوئیر را دریافت کردند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه درجه بندی رفتاری کارکردهای اجرایی (BRIEF) استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره (MANCOVA) با نرم افزارآماری SPSS۲۰ صورت گرفت. یافته ها نشان داد برنامه داوسون-گوئیر تاثیر معناداری بر بهبود توجه، حافظه فعال و بازداری رفتاری دانش آموزان نارساخوان پایه دوم دارد (۰۱/۰ P<). نتایج حاصله تلویحات مهمی در زمینه آموزش و خدمات مشاوره ای به عنوان بخشی از درمان برای دانش آموزان نارساخوان ارائه می دهد.

برنامه داوسون-گوئیر, توجه, حافظه فعال, بازداری رفتاری, نارساخوانی