پیش بینی سازگاری زناشویی بر مبنای ویژگی های شخصیت مرزی با نقش واسطه ای سبک های دفاعی

سابقه و هدف: اختلالات شخصیت و سبک های دفاعی از عوامل تاثیرگذار در سازگاری زناشویی است. هدف از انجام پژوهش حاضر، پیش بینی سازگاری زناشویی ازطریق ویژگی های شخصیت مرزی با نقش واسطه ای سبک های دفاعی بود. مواد و روش ها: طرح پژوهش از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه آماری پژوهش، افراد متاهل دامنه سنی ۳۰ تا۴۰ سال مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانواده و دادگاه خانواده رفسنجان در بهار و تابستان سال ۱۳۹۸ بود. ۲۰۰ نفر از جامعه مذکور به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. سپس به آن ها پرسشنامه صفات شخصیتی لیشنرینگ (۱۹۹۹)، پرسشنامه سازگاری زناشویی اصلاح شده اسپنیر (۱۹۷۹) و پرسشنامه سبک های دفاعی اندروز، سینگ و بوند (۱۹۹۳) ارائه شد. داده های به دست آمده با روش تحلیل مسیر، تحلیل واریانس یک راهه، ضریب همبستگی و رگرسیون تحلیل شدند. نتایج: نتایج حاکی از آن بود که ویژگی های شخصیت مرزی با سازگاری زناشویی رابطه مستقیم، منفی و معنادار (۳۸۴/۰-=β ، ۰۱/۰>P) و با سبک های دفاعی، رابطه مستقیم، مثبت و معنادار دارد (۲۴۲/۰=β ، ۰۱/۰>P). همچنین سبک های دفاعی با سازگاری زناشویی رابطه مستقیم، منفی و معنادار داشت (۳۸۹/۰- =β ، ۰۱/۰>P). نتایج آزمون سوبل هم نشان داد که سبک های دفاعی میانجی بین ویژگی های شخصیت مرزی و سازگاری زناشویی است (۹۸۰/۱-Z- =، ۰۵/۰>P). نتیجه گیری: براساس نتایج این پژوهش، توجه به نقش سبک های دفاعی در درک متقابل زناشویی و سازگاری زوجین در کنار ویژگی های شخصیتی آنان ضرورت دارد.