سوسن علیزاده فرد - دانشگاه پیام نور

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش مهارت­های اجتماعی بر سطح توانایی نظریه ذهن و انواع رفتارهای اجتماعی کودکان دارای ناتوانی یادگیری غیرکلامی است. ۳۲  نفر از کودکان دارای ناتوانی یادگیری غیرکلامی شهر تهران بر اساس آزمون هوش تجدیدنظر شده وکسلر WISC-Rو درجهبندی دانشآموزان مایکل باست؛ و به­صورت در دسترس انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین گشتند. پرسش­نامه نظریه ذهن تصاویر چشم (RMET)، و رفتارهای اجتماعی (SDQ) به­عنوان پیش آزمون اجرا شد. سپس کودکان گروه آزمایش ۱۲ جلسه در برنامه آموزش مهارتهای اجتماعی شرکت کردند. مجددا همان پرسش­نامه به­عنوان پسآزمون برای همه افراد به اجرا درآمد. مقادیر پیشآزمون و پسآزمون با روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد مقایسه قرار گرفت. یافتهها نشان دهنده افزایش معنادار نمرات نظریه ذهن و رفتارهای جامعه پسند؛ کاهش معنادار نمرات نشانههای هیجانی و مشکلات با هم­سالان، کودکان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل است. نمرات بیشفعالی و اختلال سلوک تغییر معناداری نداشته است. این یافتهها اثربخشی برنامه آموزش مهارتهای اجتماعی کودکان دارای ناتوانی یادگیری غیرکلامی را بر نظریه ذهن و برخی از رفتارهای اجتماعی را مورد تایید قرار می­دهد.

برنامه آموزش مهارت های اجتماعی, نظریه ذهن, رفتارهای اجتماعی, اختلال یادگیری غیرکلامی