محسن محمدعلی لواسانی - دانشجوی دکترای روان شناسی تربیتی، دانشگاه خوارزمی
هادی کرامتی - دانشگاه خوارزمی
پروین کدیور - استاد گروه روان شناسی تربیتی، دانشگاه خوارزمی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی- رفتاری بر سازگاری اجتماعی و سازگاری تحصیلی دانش آموزان با اختلال خواندن انجام شد. این پژوهش از نوع کاربردی با روش تجربی، با پیش آزمون- پس آزمون است.جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان نارساخوان مقطع اول، دوم و سوم ابتدایی مراجعه کننده به دو مرکز اختلال یادگیری آموزش وپرورش منطقه شش شهر تهران در سال ۱۳۹۶-۱۳۹۵ تشکیل می دادند. از این جامعه با توجه به هدف پژوهش، نمونه ای به حجم ۳۰  نفر شامل دو گروه ۱۵ نفره (گروه آزمایش و گروه کنترل) به کمک آزمون خواندن و نارساخوانی کرمی نوری و به روش نمونه گیری تصادفی  ساده انتخاب شدند. به گروه آزمایش جلسات بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری در ده جلسه (هر جلسه ۹۰ دقیقه، سه روز در هفته) و یک روز در میان آموزش داده شد. گروه کنترل در این مدت مداخله ای دریافت نکردند. هر دو گروه قبل و بعد از اجرای آزمایش به پرسشنامه سازگاری اجتماعی کالیفرنیا و پرسشنامه سازگاری تحصیلی کلارک و همکاران  پاسخ دادند. داده­ها با استفاده از روش­های آماری نظیر میانگین، انحراف استاندارد، آزمون­های بررسی مفروضه­ها و تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شد. تحلیل حاکی از آن است که آموزش بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری بر سازگاری اجتماعی و سازگاری تحصیلی دانش آموزان با اختلال خواندن در سطح معناداری تاثیر دارد. بنابراین این شیوه درمانی می تواند نقش قابل توجهی در افزایش مهارتهای اجتماعی و سازگاری تحصیلی دانش آموزان دارای اختلال خواندن داشته باشد.

: بازی درمانی مبتنی بر رویکرد شناختی-رفتاری, سازگاری اجتماعی, سازگاری تحصیلی, اختلال خواندن