سید علی المدرسی - دانشیار گروه سنجش از دور و GIS دانشگاه آزاد اسلامی یزد
سیده الهه منصوریان - کارشناس GIS

رفتار خطوط لولههای گاز در زلزلههای گذشته نشاندهندهی آسیبپذیری آنها در برابر زلزله است. بر این اساس پهنهبندی مناطق از نظر میزان خطرپذیری زلزله و شناسایی این مناطق خطر و مقاومسازی این خطوط در برابر زلزله مخصوصا در مناطق لرزهخیز با خطر بالا از اهمیت ویژهای برخوردار است. این پژوهش با استفاده از مدل AHP و با بهکارگیری نرمافزارهای ArcGIS و Expert Choice به پهنهبندی خطر زمینلرزه در منطقهی مورد مطالعه و بررسی موقعیت خطوط لولهی گاز در پهنههای خطر میپردازد. معیارهای موثر در محاسبهی خطرپذیری عبارتاند از: لیتولوژی، شیب، فاصله از گسل، فاصله از کانون زلزله، لایهی ارتفاع که پس از وزندهی در محیط GIS، تلفیق گردیده و منطقهی مورد مطالعه از نظر میزان خطر زلزله به چهار منطقه پهنهبندی شد. نتایج تحقیق نشان میدهد که در شهرستان ممسنی به ترتیب ۹، ۴۵، ۳۰ و ۱۶ درصد از منطقهی مورد مطالعه در طبقهی خطر کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد قرار گرفته است و شهر نورآباد به ترتیب ۳۲، ۶۷، ۱ درصد در منطقهی خطر متوسط، زیاد و خیلی زیاد قرار میگیرد. انطباق لایهی خطوط لولهی گاز نورآباد با نقشهی پهنهبندی نتایج نشان داد که ۶۱ درصد از خط لولهها در پهنهی با خطر متوسط و ۳۹ درصد در پهنهی خطر زیاد قرار میگیرد.

زلزله, بحران, شبکهی خطوط گاز, پهنهبندی, GIS, AHP