بهینه سازی حرکت سرویس رسانهای فرودگاهی در شرایط اضطراری

توسعهیحملونقلهواییموجبتغییرات فراوانیدرفرودگاههاشدهاست.تعداداپرونها۱وپایانههاازنظر پیچیدگیواندازهروبهافزایشاست. بهعلتافزایشتعداد پروازها، تعدادهواپیماها وبهتبعآنافزایش تجهیزات،وسائلنقلیهوموانعثابت، احتمال وقوع بحران در فرودگاه افزایش یافته است. با توجه به این موضوع، تحقیق قابل توجهی برای کاهش بحران در فرودگاهها و بهینهسازی دسترسی سرویسرسانان به هواپیماها انجام نشده است. سامانهی اطلاعات مکانی، با تواناییهایی که در تجزیه و تحلیل دادههای مکانی ارائه داده است، متخصصان و مهندسان فرودگاهها را در بهکارگیری آن برای بهبود مدیریت بحران در فرودگاه راغب کرده است. در این تحقیق اطلاعات مکانی و زمانی مربوط به سرویسرسانی در فرودگاه، که یکی از عوامل اصلی وقوع بحران در فرودگاه است، به صورت غیرآنی تجزیه و تحلیل شده و شیوهای نو برای بهینهسازی دسترسی سرویسرسانان به هواپیماها و در نتیجه کاهش بحران در فرودگاه ارائه شده است. هدف به کارگیری این شیوه بهینهسازی دسترسی خودروهای سرویسرسان (با شرط تاخیر نداشتن پروازها) برای کاهش بحران در فرودگاه است. در طرح پیشنهادی عملیات سرویسرسانی با در نظر گرفتن دو حالت منجر به کاهش بحران میشود: در حالت اول سرویسرسان پس از ارائه ی سرویس به جایگاه دائم باز میگردد و در حالت دیگر سرویسرسان پس از ارائه ی سرویس در جایگاه موقت توقف میکند. نتایج نشان می دهد که در هر دو حالت با کاهش تعداد سرویسرسانها در سطح فرودگاهها از میزان بحران کاسته می شود.

Keywords:

سامانه ی اطلاعات مکانی , فرودگاه , سرویس پوش و تاو , دسترسی , مدیریت بحران