اثربخشی روش تلفیقی آموزش شناختی - رفتاری والد محور کوتاه مدت و تقویت دقت در درمان نارساخوانی و بهبود عملکرد فضایی دانش آموزان نارساخوان

در پژوهش حاضر، روش تلفیقی آموزش شناختی– رفتاری والد محور کوتاه مدت و تقویت دقت در بهبود عملکرد خواندن و عملکرد فضایی دانش آموزان نارساخوان مورد بررسی قرار گرفته است. جامعه پژوهش شامل دانش آموزان نارسا خوان دوره­ی ابتدایی شهر اردبیل بودند که سال تحصیلی ۱۳۹۴-۱۳۹۳ به مرکز مشاوره و خدمات روان شناختی دانش آموزان اداره کل آموزش و پرورش استان اردبیل ارجاع شده بودند. افراد گروه نمونه به تعداد ۳۰ نفر به صورت نمونه­گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شده اند. طرح پژوهشی از نوع آزمایشی (پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل) بوده و قبل و بعد از اجرای برنامه پرسشنامه ی مشکل های یادگیری کلورادو (CLDQ) برای هر دو گروه، اجرا شده است. گروه آزمایش در ۶ جلسه ی ۴۵ دقیقه ای تحت روش تلفیقی آموزش شناختی– رفتاری والد محور و تقویت دقت قرار گرفتند. داده های بدست آمده با استفاده از تحلیل کواریانس (ANCOVA) مورد بررسی قرار گرفت. تحلیل یافته های بدست آمده، نشان داد که استفاده از این شیوه موجب بهبود نارسا­خوانی (۰۱/۰P<) و عملکرد فضایی (۰۵/۰P<) شده است. بنابراین استفاده از شیوه ی تلفیقی آموزش شناختی– رفتاری والد محور کوتاه مدت و تقویت دقت می تواند موجب بهبود نارسا خوانی و عملکرد فضایی مطلوب در دانش آموزان شود.