مقایسه ی اثربخشی آموزش متمرکز برهیجان و کنترل تکانه برفرسودگی تحصیلی و عواطف مثبت و منفی دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری

هدف پژوهش حاضر اثر بخشی آموزش متمرکز برهیجان و کنترل تکانه برفرسودگی تحصیلی و عواطف مثبت ومنفی دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری بود . این پژوهش آزمایشی و از نوع پیش آزمون وپس آزمون چند گروهیاست. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی کودکان دارای ناتوانی یادگیری سال ششم ابتدای ی شهر اردبیلبودند. آزمودنیهای پژوهش شامل ۶۰ نفر دانش آموز دارای ناتوانی یادگیری بود که از میان دانش آموزان پسر سالششم ابتدایی شهر اردبیل به صورت تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل ( ۲۰ نفر برایهرگروه) گمارده شدند . برای جمع آوری داد ه ها از پرسش نامه فرسودگی تحصیلی و عواطف مثبت و منفی استفادهاستفاده شد . نتایج (MANCOVA) شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس چند متغیریتحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که برنامه ی درمانی آموزش متمرکز بر هیجان و کنترل تکانه بر فرسودگیتحصیلی و عواطف مثبت و منفی تاثیر دارد ؛ به این صورت که منجر به کاهش فرسودگی تحصیلی و عواطف منفیو افزایش عواطف مثبت دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری می شود . این نتایج نشان داد، آموزش متمرکز برهیجان و کنترل تکانه می تواند در کنار سایر مداخلات آموزشی در ب هبود عملکرد دانش آموز ان دارای ناتوانییادگیری مورد استفاده قرار گیرد . این نتایج نیز تلویحات مهمی در زمینه پیش گیری، آسیب شناسی و درمان ایناختلال ها دارد.

Keywords:

کنترل تکانه , متمرکز برهیجان , فرسودگی تحصیلی , عواطف , ناتوانی یادگیری