بهروز کریمی - استادیار روانشناسی، دانشگاه پیام نور کنگاور
حمید علیزاده - دانشیار روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبایی
اسماعیل سلیمانی - دانشگاه محقق اردبیلی، عضو باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل، ایران

هدف پژوهش حاضر تدوین برنامه و مقایسهی اثر بخشی سه شیوهی آموز ش مستقیم، آگاهی واج شناختی وآموزش ترکیبی بر درک مطلب خواندن دانشآموزان دبستانی دارای اختلال خواندن است . جامعه ی آماری اینپژوهش شامل دانشآموزان دختر و پسر پایهی سوم، چهارم و پنجم دبستان شهرستان کرمانشاه است که دارایاختلال یادگیری خواندن هستند که از مدارس به مراکز توانبخشی اختلالهای یادگیری ارجاع داده شده اند و در۱۳۹۰ مشغول به تحصیل بودهاند. بیست نفر به عنوان نمونهی آماری از بین جامعه ی آماری ، به - سال تحصیلی ۹۱تصادف انتخاب شدند سپس این دانشآموزان به طور نمونهگیری تصادفی ساده در چهار گروه پنج نفری جایگزینو آزمون پیشرفت تحصیلی (WISC-R) شدند. از ابزارهای اندازهگیری شامل آزمون هوش وکسلر مقیاس کودکانخواندن و درک مطلب شفیعی و همکاران استفاده شده است. سه گروه آزمایشی هر کدام به مدت ۲۰ جلسه، در هرهفته دو جلسه ۴۰ دقیقهای آموزش خاص خود را دریافت نمودند و گروه کنترل غیر از آموزش مرسوم مدرسه ایآموزش خاص دیگری دریافت نکرد. از هر چهار گروه پیشآزمون و پسآزمون به عمل آمد. تحلیل واریانس یکطرفه نتایج نشان داد که آموزش آگاهی واجشناسی موثر بوده است، اما آموزش مستقیم و آموزش ترکیبی در بهبوددرک مطلب خواندن دانشآموزان دبستانی دارای اختلالهای یادگیری خواندن موثر نبودهاند. بر این اساس نتیجهگیری می شود که آموزش آگاهی واجشناسی نسبت به دو شیوه دیگر در پیشرفت درک مطلب خواندندانشآموزان دبستانی اثربخش و سودمندتر بوده است.

درک مطلب, اختلال یادگیری در خواندن, آموزش مستقیم, آگاهی واج شناسی, آموزش ترکیبی