رقیه ذوارحیم - دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
شهرام واحدی - استاد گروه علوم تربیتی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
نعیمه محب - استادیار گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

هدف این پژوهش تعیین تاثیر درمان مبتنی بر روانشناسی مثبت بر رضایت زناشویی زنان آسیب‍دیده از خیانت است. جامعه آماری این پژوهش نیمه تجربی دربرگیرنده کلیه زنان آسیب‍دیده از خیانت شهر تبریز در سال ۱۳۹۸ بود که از سوی دادگستری استان به مراکز مشاوره بهزیستی برای دریافت مشاوره ارجاع داده شده بودند که ۳۰ نفر از آنها با روش نمونه‍گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت همتاسازی در گروه‍های آزمایش و کنترل (۱۵ نفر در هر گروه) جای گرفتند. هر دو گروه مقیاس، رضایت زناشویی (۱۹۹۳ Fowers & Olson,) را به عنوان پیش‍آزمون و پس‍آزمون تکمیل کردند. هشت جلسه درمان مبتنی بر روانشناسی مثبت‍نگر (هفته ای دو جلسه به مدت ۴ هفته) در گروه آزمایش اعمال شد؛ اما گروه کنترل مداخله‍ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس در نرم افزار SPSS.۲۰ تحلیل شدند. درمان مبتنی بر روانشناسی مثبت در مقایسه با گروه کنترل بر رضایت زناشویی، ارتباط، حل تعارض و تحریف آرمانی زنان آسیب‍دیده از خیانت موثر است (۰۰۱/۰p<). آموزش این رویکرد درمانی به عنوان یک روش مداخله‍ای موثر در افزایش رضایت زناشویی زنان آسیب‍دیده از خیانت توصیه می‍شود

روانشناسی مثبتنگر, رضایت زناشویی, خیانت زناشویی, زنان