حسین عباسعلیان - گروه مهندسی آب، دانشکدگان ابوریحان، دانشگاه تهران، کدپستی: ۳۳۹۱۶۵۳۷۵۵، تهران- ایران
جابر سلطانی - گروه مهندسی آب، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، کدپستی: ۳۳۹۱۶۵۳۷۵۵، تهران- ایران
سید ابراهیم هاشمی گرم دره - گروه مهندسی آب، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، کدپستی: ۳۳۹۱۶۵۳۷۵۵، تهران- ایران
اعظم برزویی - پژوهشکده ی کشاورزی هسته ای، پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران، صندوق پستی: ۱۴۹۸-۳۱۴۶۵، کرج - ایران
مریم احمدوند - گروه مهندسی آب، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، کدپستی: ۳۳۹۱۶۵۳۷۵۵، تهران- ایران

امروزه مشکلاتی چون تغییرات آب و هوایی کره زمین و پیامدهای آن از جمله وقوع سیلاب­ ها، خشکسالی­ ها، ذوب یخچال ­ها و بالا رفتن سطح آب اقیانوس ­ها به صورت یک چالش جهانی مطرح هستند و باید به سرعت در جهت مهار این مشکلات اقدام شود. در بسیاری از منابع به جنبه­ های مثبت کاربرد مواد آلی مثل بیوچار به عنوان نگه ­دارنده رطوبت خاک و عناصر غذایی گیاه، کاهنده آب ­شویی نیترات و انتشار گازهای گلخانه ­ای اشاره شده است. بیوچار، ترکیب غنی از کربنی است که در اثر پیرولیز مواد آلی طبیعی تولید می ­شود. در تحقیق حاضر مقادیر صفر درصد بیوچار (۱B)، ۵/۲ درصد بیوچار (۲B)، ۵ درصد بیوچار (۳B) و ۵/۷ درصد بیوچار (۴B)، هم­ چنین ۵/۲ درصد کاه گندم (۱W) و ۵ درصد کاه (۲W) به خاک با بافت لوم رسی (۱S) و نیز خاک لوم شنی (۲S) افزوده ­شدند. این آزمایش گلدانی بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در گلخانه و به روش ردیابی ایزوتوپ N۱۵ انجام شد. در اثر کاربرد بیوچار، زیست توده گیاه و در نتیجه، میزان بازیافت کود نیتروژن افزایش یافت. این افزایش به خصوص در تیمار ۴B۱S بسیار معنی­ دار بود (۰۱/۰P < ) و تا ۳۵ درصد رسید. کاه باعث شد بهره ­وری کود نیتروژن در تیمارهای ۲W۱S و  ۲W۲S به ترتیب ۹۴ درصد و ۸۷ درصد کاهش یابد.

بیوچار, گازهای گلخانه ای, بهره وری کود نیتروژن, ردیابی ایزوتوپی