اکرم السادات حسینی - دانشجوی دکتری گروه روانشناسی تربیتی،‎ ‎واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی،‎ ‎قم، ایران
مجید ضرغام حاجبی - دانشیار گروه روانشناسی تربیتی،‎ ‎واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی،‎ ‎قم، ایران
نادر منیرپور - استادیار گروه روانشناسی تربیتی،‎ ‎واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی،‎ ‎قم، ایران
عباس حبیب زاده - دانشیار گروه روانشناسی تربیتی، دانشگاه قم،‎ ‎قم، ایران

هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی برازش مدل رابطه بین دینداری و تعالی پس از ضربه با نقش میانجی خلاقیت و سبک تفکر در جانبازان بود..روش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. نمونه مورد مطالعه ۳۶۲ جانباز بود که به روش تصادفی ساده از جانبازان (۲۵ تا۷۰ درصد) بنیاد شهید و امور ایثارگران شهرستانهای استان تهران در سال (۱۳۹۹) انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه های تعالی پس از ضربه تدسچی و کالهون (۲۰۱۱)، دینداری آلپورت و راس(۱۹۵۰)، خلاقیت تورنس (۱۹۶۶) و سبک تفکر استرنبرگ و واگنر (۱۹۷۹) استفاده شد.. دادهها با استفاده از روش تحلیل مسیر و نرم افزار SPSS۲۵ و Amos۲۴ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایح تحلیل مسیر نشان داد که دینداری بر سبک تفکر، خلاقیت و تعالی پس از ضربه؛ سبک تفکر بر خلاقیت؛ خلاقیت و سبک تفکر بر تعالی پس از ضربه اثرات مستقیم و معنادار داشته است.. همچنین دینداری از طریق نقش واسطهای خلاقیت، اثر غیر مستقیم مثبت و معناداری بر تعالی پس از ضربه جانبازان دارد.نتیجه گیری: دینداری به همراه خلاقیت بر تعالی پس از ضربه در افراد مبتلا به تروما تاثیر زیادی دارد. به عبارتی، افرادی که از دینداری بالاتری برخوردارند، دینداری بر خلاقیت آنها تاثیر میگذارد و این افراد برای بازگشت به شرایط ایده آل، به کمک توانایی ها و امکانات خود به بازسازی ذهنی و روانی اقدام می نمایند؛ بنابراین تعالی پس از ضربه قابل پیشبینی است.واژه های کلیدی: تروما، تعالی پس از ضربه، دینداری، خلاقیت، سبک تفکر.

تروما , تعالی پس از ضربه , دین داری , خلاقیت , سبک تفکر