امیرپویا ترک خیرآبادی - کارشناس شهرسازی، دانشگاه بوعلی سینا
هادی رضایی راد - هیئت علمی دانشگاه بوعلی سینا، استادیار گروه مهندسی شهرسازی
بانو احمدوند - کارشناسی ارشد زبان انگلیسی

امروزه با گسترش زیر ساخت های ارتباطات مجازی شهرها بیشتر به سمت استفاده از فناوری های هوشمند و کاربرد آنها در تسهیل نگهداری، توسعه، و بهبود عملکرد سیستم های شهری، کاهش صرف منابع مادی و زمانی و همچنین راحتی زندگی شهروندان حرکت کرده اند و شهرهایی موفق بوده اند که توانسته اند سوار بر امواج تکنولوژی خود را وفق داده و به پیشروی ادامه داده باشند. به گونه ای که بستر مشارکت ساکنان محلی در فرآیند تصمیم گیری به شیوهای شهودی و کاربردی فراهم و زندگی روزمره آنها تحت تاثیرقرار گرفته باشد. در این پژوهش به بررسی و معرفی واقعیت افزوده ۱((AR)) و کاربرد آن در زمینه شهر و شهرسازی پرداخته شده است. روش کار توصیفی -کاربردی است و برای گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه ای استفاده شدهاست. در ابتدا به بررسی چیستی و ماهیت واقعیت افزوده پرداخته شده و سپس مطالعه و بررسی تجارب جهانی استفاده از واقعیت افزوده در زمینه شهرسازی در موضوعاتی هم چون گردشگری، حمل و نقل، باززنده سازی، خوانایی فضا و... در دستور کار قرار گرفته است و این پرسش پاسخ داده شده است که همگام سازی شهرها با فناوری های هوشمند به سبب سرعت بالا در اجرا و ردیابی سریع و صحیح میتواند موجب کاهش هزینه ها و اتلاف زمان، و تسهیل در امر مدیریت و برنامه ریزی شهری و ایجاد تعاملی دوسویه بین شهروندان و عاملین امور برای خلق محیط های شهری پویا و سرزنده تری گردد. در ادامه به بررسی نحوه استفاده و ساخت واقعیت افزوده به کمک نرم افزار های ((UNITEAR)) و ((AR MEASURE)) با ارائه مثال هایی کاربردی با امکاناتی از جنس صدا، ویدیو و انیمیشن های مجازی در سطح شهر جدید پردیس پرداخته و همچنین با تکیه بر دیگر قابلیت های دنیای رقومی، امکان افزودن تصاویر و صداها توسط بازدید کنندگان از مکان نیز فراهم شدهاست. بدین ترتیب پیش بینی میشود هر بازدید کامل کننده فضا و هر خاطره فردی مکملی برای خاطره جمعی و ایجاد حس تعلق و خوانایی بیشتر فضا گردد.

افزوده درپردیس، شهر هوشمند، ، AR درشهرهای جدید، AR درشهر جدید پردیس