ارزیابی روش ترمیم بتن ترک خورده با استفاده از باکتری-ترمیم باکتریایی

کاربرد بتن در سراسر جهان به سرعت در حال افزایش است و تمایل به توسعه پایدار در این حوزه به دلایل زیست محیطی و افزایش کارایی ضروری است. از آنجایی که در حال حاضر حدود ۷ درصد از کل انتشار گازهای با منشاء انسانی ناشی از تولید سیمان است، روشهایی که بتواند به بیشتر شدن عمر مفید سازه های بتنی کمک کند منجر به کاهش تولید این گاز گلخانه ایی خواهد شد. یکی از این روشها که در سالهای اخیر مورد توجه روزافزون قرار گرفته است، توانایی خود ترمیمی بتن است، که به معنی بهبود بیولوژیک و غیرمخرب ترکهای بتن میباشد. در این مطالعه، اقدام به بررسی پتانسیل باکتریها به عنوان عامل خود ترمیم کننده در بتن میشود. توانایی خودترمیم شوندگی به ترمیم ترکهای ایجاد شده در بتن با فعالیت میکروارگانیزم باکتریایی در مجاروت هوا و ماده مغذی جا داده شده در بتن که منجر به رسوب کربنات کلسیم و ترمیم ترک به مرور زمان میشود، اطلاق میگردد. در این مقاله سعی شده است که نتایج مطالعات محققان مختلف در این خصوص بررسی شود. در نهایت راهکارهای پیشرو در توسعه این فناوری ارائه میشود.

Keywords:

ترمیم باکتریایی , بتن خودترمیمی , کپسوله سازی , ترمیم بیولوژیک ترک