تاثیر کودهای زیستی و پوترسین بر عملکرد دانه و برخی شاخص های فیزیولوژیکی گندم در سطوح مختلف آبیاری
عنوان مقاله: تاثیر کودهای زیستی و پوترسین بر عملکرد دانه و برخی شاخص های فیزیولوژیکی گندم در سطوح مختلف آبیاری
شناسه ملی مقاله: JR_JCI-24-1_004
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_JCI-24-1_004
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
علیرضا محسنی - دانشجوی دکتری، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
رئوف سید شریفی - استاد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
سعید خماری - دانشیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
خلاصه مقاله:
علیرضا محسنی - دانشجوی دکتری، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
رئوف سید شریفی - استاد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
سعید خماری - دانشیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
بهمنظور بررسی تاثیر کودهای زیستی و پوترسین بر عملکرد و برخی صفات گندم در سطوح مختلف آبیاری، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی در سال زراعی ۹۸-۱۳۹۷ اجرا شد. فاکتورهای موردبررسی شامل آبیاری (آبیاری کامل به عنوان شاهد، قطع آبیاری در۵۰ درصد مراحل خوشهدهی و آبستنی)، کودهای زیستی (عدم کاربرد کودهای زیستی، کاربرد میکوریز، کاربرد هم زمان سودوموناس و فلاوباکتریوم، کاربرد هم زمان میکوریز با سودوموناس و فلاوباکتریوم) و محلولپاشی پوترسین (محلولپاشی با آب بهعنوان شاهد، ۵/۰ و یک میلیمولار) بودند. مقایسه میانگینها نشان داد که حداکثر محتوای نسبی آب برگ پرچم، شاخص کلروفیل، هدایت روزنهای و عملکرد کوانتومی، در شرایط آبیاری کامل با کاربرد هم زمان میکوریز با سودوموناس و فلاوباکتریوم و محلولپاشی یک میلیمولار پوترسین بهدست آمد. محلولپاشی یک میلیمولار پوترسین در مقایسه با عدم کاربرد پوترسین، عملکرد دانه را حدود ۵/۸ درصد افزایش داد. هم چنین بالاترین عملکرد دانه (۴۴/۷۹۹ و ۳۸/۷۴۶ گرم در مترمربع)، بهترتیب با کاربرد هم زمان سودوموناس و فلاوباکتریوم و کاربرد هم زمان میکوریز با سودوموناس و فلاوباکتریوم در شرایط آبیاری کامل و کم ترین آن (۴۲/۴۰۳ گرم در مترمربع) در شرایط قطع آبیاری در آبستنی و عدم کاربرد کودهای زیستی به دست آمد. بهنظر میرسد کودهای زیستی و پوترسین میتواند بهدلیل بهبود برخی صفات فیزیولوژیک، عملکرد دانه گندم را تحت شرایط محدودیت آبی افزایش دهد.
کلمات کلیدی: پلی آمین ها, محتوای نسبی آب, فلاوباکتریوم, سودموناس, محدودیت آبی, میکوریز
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1430310/