ضرورت درس کارآفرینی در دوره کارشناسی آموزش ابتدایی مبتنی بر ویژگی های ذهنی-روانی کارآفرینان آموزشی

ما در دوره ای از مشکلات بی سابقه ی اجتماعی، اقتصادی، فناوری و زیست محیطی زندگی می کنیم و نیاز به بهبود و تغییر شرایط در مقیاس جهانی داریم. از آنجا که آموزش و پرورش به عنوان یک عنصر اساسی در روند توسعه و پیشرفت ملی مورد پذیرش است، می تواند نقش مهمی از طریق معلمان در موفقیت سیستم آموزشی برای ایجاد یک تحول مثبت در جامعه داشته باشد. در حال حاضر سیستم های آموزشی کنونی اساسآ مبتنی بر هوش کلامی-زبانی، ریاضی-منطقی می باشد که به عنوان IQ یا ضریب هوشی تعریف می شوند و در نتیجه بیشتر بر عملکردهای چپ مغز تمرکز می کند که توجه یک جانبه به آن پتانسیل های کارآفرینی افراد از جمله خلاقیت، ریسک پذیری، تفکر انتقادی، کنترل درونی، اعتماد به نفس و غیره را که برای داشتن یک ذهنیت کارآفرینی لازم و ضروری است را کاهش داده یا از بین می برد. در این تحقیق ضمن بحث و بررسی در خصوص مفهوم، مبانی و ویژگی های کارآفرینی به اختصار، به موضوع ویژگی های دانشجویان کارشناسی آموزش ابتدایی و مولفه های برنامه درسی به تفضیل پرداخته شد. نتایج مطالعات حاضر حاکی از آن است برای ایجاد رشد اقتصادی و نوآوری در مشاغل  مختلف، افزایش شهروندان شاد و توانا در حل مسائل و موضوعات درازمدت، داشتن سلامت فکری و روحی، درک فرصت ها و خلاء ها، «درس کارآفرینی» برای دانشجویان رشته آموزش ابتدایی و تجهیز آنان به ویژگی ها و صلاحیت های کارآفرینی ضرورت دارد. در پایان پیشنهادهایی در جهت ارائه درس کارآفرینی با توجه به ویژگی های ذهنی- روانی کارآفرینان آموزشی به عنوان یک واحد اجباری در رشته آموزش ابتدایی ارائه گردید.

Keywords:

Entrepreneurship , Mental-psychological Characteristics , Educational Entrepreneurs , primary Education. , کارآفرینی , ویژگی های ذهنی- روانی , کارآفرینان آموزشی , رشته آموزش ابتدایی