احساس یکی از مهم ترین جنبه های روان آدمی است. ام۶ا از آن جایی که جنبه ای پدیداری و شخصی دارد تا حد زیادی از پژوهش علمی روانشناسی و حتی فلسفه کنار گذاشته شده است. در این پژوهش به بررسی چیستی احساس پرداخته شده است. و سعی شده از این منظر رابطه ی احساس و نیاز نیز مشخص گردد. جهت نیل به این هدف از درون نگری استفاده شده است که یکی از روش های بسیار کهن روانشناسی است. نتایج پژوهش از این قرار است که احساس، همان طرح ریزی در شرایط معینی است. وقتی طرح هنوز به سرانجام نرسیده است، رنج است. هنگامی که به سرانجام رسیده نام آن لذت و هنگامی که طرحی وجود ندارد، نام این حالت آرامش است. بقیه ی احساسات در ذیل این سه طیف قابل دسته بندی هستند. در مورد رابطه ی نیاز و احساس پژوهش به این نتیجه رسیده است که نیاز حاصل طرح ریزی است. در پایان این نتیجه ی دور از ذهن به دست آمده است که انسان به هیچ چیز نیاز ندارد! و احساسات انتخابی هستند. بدین معنا که موضع ما در برابر احساسات موضعی انفعالی نیست. و احساسات به وسیله ی خود شخص انتخاب می شوند.