بررسی جایگاه عنصر هوش اخلاقی در کسب شادکامی نسل جوان

انسان موجودی پیچیده با ابعادی مختلف است که حیات وی در اثر تعادل نسبی این ابعاد هضم شده و دوام می آورد. یکی از این ابعاد سلامت روان می باشد که اگر شخصی روح و روانش در سلامت باشد بی شک انسان شادی است. شادکامی یک مفهوم مثبت است که برای سالم ماندن امری حیاتی و به صورت یک رضایت کامل، بادوام و قانع کننده در زندگی، به عنوان یک کل تعریف می شود. نتایج به دست آمده از پژوهش ها نشان می دهد که آزمون های هوش اخلاقی و شادکامی از اعتبار بالایی جهت انجام فعالیت های پژوهشی برخوردارند. هوش اخلاقی در کسب شادکامی عنصری کلیدی است که دارا بودن آن در نسل جوان باعث سازگاری بیشتر در موقعیت های متفاوت و همچنین افزایش مهارت های اجتماعی شده و منجر به شادکامی می گردد. مهارت های زندگی توانایی های روانی اجتماعی را ارتقا می دهد و فرد را جهت مقابله موثر در پرداختن به چالش ها و موقیعت های زندگی یاری می بخشد تا در رابطه با سایر انسان ها، فرهنگ ها و محیط خویش مثبت و سازگارانه عمل کند و سلامت روانی خود را تامین نماید، در نتیجه یادگیری و تمرین مهارت های زندگی موجب تقویت یا تغییر در نگرش ها، ارزش ها و رفتار های انسان می گردد که با پدید آمدن رفتارهای مثبت و سالم بسیاری از مشکلات حل یا قابل پیشگیری خواهند بود.

Keywords:

هوش اخلاقی , شادکامی , نسل جوان , مهارت های اجتماعی , سلامت روان