مطالعه حاضر با هدف ارزیابی سنجش خوانایی کتاب فارسی پایه چهارم ابتدایی در سال ۱۴۰۰-۹۹ براساس شش شاخص خوانایی سنجی، فلش،گانینگ فوگ،مک لافلین،فرای،پاور،سامنر و کرل،فلش-کین کید انجام گرفته است تا میزان پایبندی محتوای این کتاب با اصول برنامه ریزی درسی در تنظیم ساختار مشخص گردد. جهت انجام تحقیق از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای غیرنسبتی استفاده گردیده است؛به این صورت که سه نمونه ی تصادفی از ابتدا ، وسط و آخر کتاب در هر روش برای تحلیل محتوا انتخاب گردید.یافته های حاصل از این پژوهش نشان میدهد که در کتاب فارسی پایه چهارم ابتدایی اصل سادگی به دشواری رعایت نشده است و این کتاب برای پایه نهم و سطح سنی ۱۴ سالگی مناسب میباشد.در مجموع میتوان گفت کتاب فارسی پایه چهارم ابتدایی برای دانش آموزان این پایه مناسب نیست و این خود باعث میشود امکان یادگیری مستقل و عمیق بوسیله دانش آموز فراهم نگردد.