سعید مرادی رکابدارکلایی - گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، ص . پ. ۴۶۹۷- ۱۹۳۹۵، تهران، ایران .

دوره نوجوانی، دوره ای است که فرد کودکی را پشت سر گذاشته و وارد مرحله جدیدی از زندگی خود می شود؛ نوجوانی و جوانی یکی از مهم ترین مراحل زندگی آدمی محسوب می شود و آخرین مرحله تحول شناختی و گذار از مرحله ""پیرو دیگران بودن" است. در این دوره فرد به بلوغ می رسد و در پی کشف هویت خود می باشد. هر یک از این تغییرات می تواند یک عامل بحران زا برای نوجوان محسوب گردد. هویت در نوجوانی این است که بداند کیست، چیست، از کجا آمده و به کجا خواهد رفت؟ بلوغ و بحران هویت بدون شک مهم ترین آسیب اجتماعی ایران است که در این دوره نمود پیدا می کند. در این راستا در این مقاله نخست به تعریف دوره نوجوانی وبلوغ و برخی ویژگی های آن و به تعاریفی از هویت و انواع آن و دوست یابی و شرایط آن در این دوره اشاره می شود و سپس مبانی نظری، پیامد ها و عوامل بحران هویت و دوست یابی مطرح می گردد و در خاتمه نتایج حاصله ارائه می شود. بر این اساس هدف از پژوهش حاضر بررسی بلوغ و بحران هویت می باشد و بر آن است تا باشیوه ی توصیفی- کتابخانه ای به بیان این موارد بپردازد.

بلوغ، بحران، هویت، نوجوانی، دوست یابی