تقی آزاد ارمکی - هیئت علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه غیرانتفاعی سبز آمل
سمانه پروانه - دانشجوی کارشناسی ارشد جامعهشناسی دانشگاه غیرانتفاعی سبز آمل

در دهه اخیر رشد سرانه مهاجرت در کشور و پدیده فرار مغزها یکی از مهمترین مسائل روز کشور بوده است. مهاجرت به معنای ترک کشور به امید یافتن شرایطی مساعد برای ادامه زندگی و اقامت، در سالهای اخیر در کشور رشد بی سابقه ای داشته است. در این میان جوانان و دانشجویان بخش بزرگی از جمعیت مهاجرتی ایران را به خود اختصاص داده اند. دانشجویان با مشاهده شرایط ادامه تحصیل و همچنین آینده پیش رو بعد از فارغ التحصیل شدن، تصمیم به مهاجرت خواهند گرفت. از آنجا که ایران در شرایط کنونی با مسائل و مشکلات گوناگونی همچون فقر، تورم، تحریم، رکود و ... مواجه است، و هر روزه بر مشکلات و مسائل موجود افزوده میشود، در نتیجه آیندهای که جوانان در سودای آن به سر می برند در ایران مشاهده نمی کنند بنابراین عزم بر مهاجرت و ترک کشور میگیرند. این مهم زمانی به وقوع می پیوندد که کشور بیشتر از هر زمانی به نیروهای متخصص و خبره برای آبادی و فرار از شرایط کنونی نیاز دارد. در این پژوهش با توجه به اهمیت مسئله مهاجرت و فرار مغزها، ابتدا به بررسی نظریه های مهاجرتی موجود پرداخته میشود و در ادامه با توجه به شرایط کنونی در کشور ایران پیشنهادهایی در جهت کاهش سیر صعودی مهاجرت جوانان و دانشجویان ارائه میشود که امید است مفید فایده برای مسئولین و سیاستگذاران این امر باشد.

مهاجرت، نظریه، دانشجویان، ایران