مریم گودرز بیدکرپه - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاداسلامی، واحد تهران غرب، گروه معماری.

در تمام طول تاریخ معماران و طراحان به دنبال پاسخگویی به شرایط آب و هوایی بوده اند. آنها با خلق و ابداع فضاها و روش- هایی توانستند تا حد قابل توجهی به این هدف نائل شوند. حیاط به عنوان یکی از عناصر موجود در طراحی ساختمان، نقش ریزاقلیمی در بهبود و عملکرد حرارتی داشته است و از دیرباز مورد توجه معماران ایرانی واقع شده است. این عنصر مهم اقلیمی به عنوان فضای باز در بناهای بومی ایرانی در تامین آسایش حرارتی از مسائل مهم و تاثیرگذار محسوب میشود. حیاط ها نقش یک کانال را برای هدایت جریان هوا در تهویه طبیعی داشته اند و سبب شکلگیری ریزاقلیم در مناطق مختلف مخصوصا اقلیم گرم و خشک شده اند. این عنصر اقلیمی با تغییر اقلیم به ریزاقلیم در اطراف ساختمان سبب افزایش جریان هوای درون ساختمان میشود. طراحی صحیح حیاط یکی از متداول ترین راه های تهویه طبیعی قلمداد میگردد، چرا که استفاده از انرژی های غیرقابل تجدید فسیلی را به حداقل میرساند و با کاهش درجه حرارت موجب افزایش سلامتی افراد میگردد. حیاط از طروق مختلف نظیر پوشش گیاهی، هندسه، ارتفاع بناهای مجاور و غیره در ایجاد سایه و در نهایت حس رضایت بخشی برای ساکنان نقش مهمی دارد.

حیاط، تهویه طبیعی، آسایش حرارتی، ریزاقلیم.