مریم عباسی - دانشجوی کارشناسی ارشد ،گروه معماری، موسسه آموزش عالی بعثت، کرمان، ایران
مظفر مهاجری - عضو هیئت علمی دانشکده هنر ومعماری دانشگاه شهید باهنر کرمان، ایران

افزایش شهر نشینی و هجوم جمعیت به شهرها باعث افزایش ازدحام و به طبع آن افزایش ساخت و سازهای بی رویه و غیر اصولی در محیط شهرها شده است. افزایش ساخت و ساز باعث تخریب بیشتر محیط سبز، باغات و فضاهای بکر و طبیعی درون و اطراف شهرها میگردد که شاهرگ های تنفسی محیط شهر و انسان های شهرنشین می باشند. این تخریب گسترده محیط زیست همراه با ساخت و سازهای مغایر با طبیعت باعث افزایش آلیندگی های مختلف در محیط شهرها و فضاهای زندگی انسان و بروز مشکالت متعدد شهرنشینان شده است. این مشکلات عدیده که امروزه به سمت افزایش آسیب های جسمی و روحی انسان شهرنشین میرود، لزوم بازبینی و بازگشت به طراحی های دقیق تر و روانشناسانه برای محیط و ساختمان های جدید شهری را نشان میدهد. تکنولوژی و علم امروز معماری برای جلوگیری از تخریب طبیعت و در عین حال بازسازی طبیعت در محیط های شهری به راهکار معماری سبز و استفاده از روانشناسی محیطی در طراحی ساختمان ها روی آورده است. در این مقاله اثرات مثبت جسمی و روانی این معماری و قرار گیری انسان در کنار گیاهان سبز دیوارهای زنده در ساختمان ها) بخصوص در ساختمان های مسکونی مورد بررسی قرار گرفته است.این بررسی نشان میدهد توجه به طبیعت و حضور مستمر آن در محیط زندگی باعث بهبود سطح زندگی روانی انسان می شود و تاثیرات عمیقی بر احساسات و روحیات او میگذارد.

معماری سبز، معماری ارگانیک، روانشناسی محیطی، سلامت جسمی و روانی، دیوار و بام سبز