کلارا خسروی - دانشجوی ارشد معماری پایدار، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت، تهران، ایران
مهدی خاک زند - دانشیار گروه معماری منظر، دانشگاه علم و صنعت، تهران، ایران
محسن فیضی - استاد گروه معماری منظر، دانشگاه علم و صنعت، تهران، ایران

از سال ۲۰۱۹ و با شروع همه گیری ویروس کرونا ، بزرگترین آسیب به نظام آموزش در طول تاریخ وارد شده است . طبق توصیه اکید سازمان های بهداشت جهانی و انجمن های معماری معتبر دنیا ، یکی از اقداماتی که کشورها برای تسریع در فرآیند بازگشایی مدارس می توانند انجام دهند کنترل و توقف زنجیره انتقال ویروس است . یکی از پارامترهایی که کشورها باید از طریق آن برای مقابله با چالش های مرتبط با بازگشایی مدارس آماده و هدایت شوند چگونگی طراحی یک مجموعه آموزشی پایدار و مقاوم در برابر پاندمی می باشد. در این مقاله ما ضمن بررسی و تحلیل مرور ادبیات در سطح دنیا در خصوص عوامل و فاکتورهای موثر بر طراحی یک مجموعه آموزشی مدارس و مراکز علمی و آموزشی را بررسی کرده ایم . ما در این تحقیق ضمن تحلیل محتوی متون و مستندات مربوط به نمونه های مختلف و همچنین بررسی استاندارها و دستورالعمل های طراحی ، عناصر مهم و تاثیر گذار و معنی دار برافزایش کیفیت هوا از جمله میزان تجمع آیروسلهای آلوده که ریسک انتشار ویروس را بالامی برند و جنبه های فیزیکی و اصول تهویه مطبوع در ۳ حالت تهویه طبیعی ، تهویه مکانیکی و تهویه ترکیبی بررسی و استخراج کردیم نتایج بدست آمده از تحلیل محتوی مقالات منتخب بیانگر اعمال موارد زیر در طراحی می باشد : کاهش سطح اشغال، فاصله اجتماعی و فیزیکی دانش آموزان، کاهش تجمع ایروسل ها در سطوح بالایی کلاس و مدرسه از طریق تغییر مکان پنجره ها ، تغییر نرخ تغییر هوا یا همان (exchange rate) از ۴ به بالای ۶ ، از طریق تهویه طبیعی ( تغییرمکان پنجره ها و کانیسم باز شدن آنها ) ، تهویه مکانیکی ( تعبیه دیفیوزرهای سقفی ) ، تهویه ترکیبی ( از طریق تعبیه دریچه های برگشتی هوا ) و همچنین نقش تعبیه دیواره سبز در جذب ایروسل دی اکسید کربن می باشد.

مجموعه آموزشی ، پایداری، تاب آوری، کیفیت هوا، کووید-۱۹