بررسی تنوع ژنتیکی و ساختار جمعیت در برخی ژرم پلاسم های گل محمدی (.Rosa damascena Mill) ایران با استفاده از نشانگرهای ISSR
Publish place: Journal of agricultural biotechnology، Vol: 14، Issue: 1
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 405
This Paper With 23 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOAGK-14-1_011
تاریخ نمایه سازی: 30 فروردین 1401
Abstract:
هدف: : آگاهی از تنوع ژنتیکی و ساختار جمعیت در حفاظت از ژرمپلاسم گیاهی و جلوگیری از ضعیف شدن پایه ژنتیکی گونه های زراعی موجود بسیار موثر است و فرصت بهرهگیری از پتانسیل ژنهای مطلوب در خزانه ژنتیکی را در برنامه های بهنژادی فراهم میکند. هدف از این مطالعه بررسی تنوع ژنتیکی در ژرمپلاسم گل محمدی جمعآوری شده از مناطق مختلف ایران و شناسایی روابط ژنتیکی جمعیت های مختلف به منظور استفاده در برنامههای بهنژادی و حفاظت از ذخایر ژنتیکی میباشد. مواد و روش ها: تنوع ژنتیکی و ساختار جمعیت در یک مجموعه از ژرم پلاسم گل محمدی (Rosa damascena Mill)، شامل ۴۰ اکسشن جمع آوری شده از پنج منطقه جغرافیایی ایران با استفاده از نشانگرهای بین ریزماهواره ای مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: دوازده آغازگر ISSR، ۲۰۲ قطعه ژنومی چند شکل تکثیر نمودند، تعداد این باندها در آغازگرهای مختلف از ۱۵ تا ۱۸ متغیر و میانگین آن ها ۸۳/۱۶ به دست آمد. متوسط شاخص محتوای اطلاعات چندشکل (PIC) و شاخص نشانگر (MI) برای آغازگرهای مورد استفاده به ترتیب بین ۳۵/۰ تا ۴۶/۰ و ۲۵/۵ تا ۲۸/۸ متغیر بود. نتایج حاصل از تجزیه واریانس مولکولی (AMOVA) نشان داد که تنوع درون جمعیتی سهم بیشتری (۹۳ درصد) از تنوع مولکولی کل را به خود اختصاص داد. دندروگرام حاصل از تجزیه خوشه ای بر اساس الگوریتم اتصال- همسایگی (NJ) اکسشن های مورد مطالعه را در ۳ گروه اصلی دسته بندی کرد و گروهبندی توسط تجزیه به مختصات اصلی (PCoA) مورد تائید قرار گرفت. بیشترین مقدار فاصله ژنتیکی (۸۳۷/۰) بر اساس ضریب جاکارد بین اکسشن های هرمزگان و برزک ۳ و کمترین فاصله ژنتیکی (۱۴۱/۰) بین اکسشن های سمنان ۱ و سمنان ۲ مشاهده شد. نتایج بررسی ساختار جمعیت ها با استفاده از نرم افزار STRUCTUR بیانگر عدم وجود ارتباط قوی با پراکنش جغرافیایی اکسشن ها بود. نتیجه گیری: تجزیه خوشه ای و تجزیه به مختصات اصلی با روابط ژنتیکی حاصل از تجزیه ساختار جمعیت در بسیاری از موارد سازگار بودند. یافته ها نشان داد که گروه بندی اکسشنها بر اساس داده های مولکولی با منشا جغرافیایی آن ها ارتباط قوی ندارد، در نتیجه احتمال جریان ژن بین جمعیت ها تقویت می شود. تنوع ژنتیکی به دست آمده به وسیله نشانگر ISSR نشان دهنده قابلیت شناسایی تفاوت های بین گونه ای و درون گونه ای این نشانگر می باشد.
Keywords:
Authors
عاطفه سادات مصطفوی
دانشگاه علوم و تحقیقات تهران
منصور امیدی
کرج کرج-پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران-گروه زراعت و اصلاح نباتات
رضا عزیزی نژاد
گروه بیوتکنولوژی و به نژادی، واحد علوم و تحقیقات،دانشگاه آزاد اسلامی ،تهران ،ایران
علیرضا اطمینان
گروه بیوتکنولوژی و به نژادی گیاهی، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
حسنعلی نقدی بادی
مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی، کرج، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :