کاربست عقلانیت و مصلحت در حقوق کیفری ایران و فقه امامیه
Publish place: Comparative Criminal Jurisprudence، Vol: 1، Issue: 2
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 226
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCCJ-1-2_005
تاریخ نمایه سازی: 30 فروردین 1401
Abstract:
عقلانیت به توانایی و قابلیت انسان برای اتخاذ تصمیمات هوشمندانه اشاره دارد. سنت، عادت، احساس و تقلید کورکورانه نقطه مقابل عقلانیت می باشند. مصلحت نیز هم وزن با منفعت، خیر و صلاحی است که در امور نهفته است و به هنگام انتخاب بین دو یا چند چیز ملاک رجحان قرار داده می شود. چگونگی تعامل عقل و مصلحت با حقوق کیفری از موضوعاتی است که در فقه امامیه و حقوق کیفری ایران به میزان اندک به آن پرداخته شده و بسیار کمتر از آنچه در تئوری به آن پرداخته شده، در عمل محل توجه و موجد اثر بوده است. در این مقاله برآنیم تا ضمن تبیین مفاهیم عقلانیت و مصلحت، میزان توجه قانونگذار ایرانی را در قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲، نسبت به مقوله های عقلانیت و مصلحت و مولفه های آن مورد ارزیابی و سنجش قرار دهیم. پیش فرض نگارنده در این نوشتار آن است که عدم توجه به مصلحت و عقلانیت در قانونگذاری کیفری، از عوامل تهدید کننده امنیت قضایی شهروندان است. برای نمونه ضمان عاقله صرفا یکی از ده ها مصداق برای بی توجهی به عقلانیت و مصلحت در قانونگذاری جزایی است که این مقاله بدان اشاره دارد.
Keywords:
Authors
سید عباس جزایری
گروه حقوق،واحد شهرکرد،دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران