بررسی قراردادهای پیمانکاری بر اساس روش های تامین مالی

از موضوعاتی که همیشه در انجام و اجرای پروژه های زیربنایی در کشورهای در حال توسعه، مورد توجه قرار گرفته است، روش تامین مالی این گونه طرح هاست. روش های مهم و معمول در مورد اقسام تامین مالی پروژه های زیربنایی، استفاده از منابع داخلی و هزینه مستقیم دولت، استقراض دولت (چه استقراض داخلی و چه استقراض خارجی)، قراردادهای ساخت، بهره برداری و انتقال (مانند قراردادهایBOT )، قراردادهای مهندسی، تامین کالا و تجهیزات، ساخت و تامین مالی (EPCF)، مشارکت مدنی با جوینت ونچر (IV) و سرمایه گذاری مستقیم غیردولتی (شامل بخش خصوصی و بخش خارجی را شامل می گردد. روند فعالیت های صنعت انرژی و الزامات موجود در فضای اقتصادی کشور همراه با قوانین و مقررات موجود طی سال های اخیر، اجرای طرح ها در قالب قراردادهای EPCF را اجتناب ناپذیر کرده است. بر این اساس، بخش خصوصی ملزم گردیده تا در کنار انجام فعالیت های رایج مهندسی، تامین و ساخت، مسئولیت جدید، یعنی تامین مالی طرح ها را نیز تقبل نماید. بررسی انواع روش های تامین مالی پروژه هایی که در حال انجام است و مشکلاتی که بخش خصوصی نیز در تامین مالی نشان می دهد اصولا در ایران تفکر تامین اعتبار بخش هایی از پروژه با استفاده از منابع مالی بین المللی شکل نگرفته است و از طرفی در صورت حضور پیمانکاران خارجی و تامین مالی پروژه توسط آنها، بازگشت سرمایه توسط بانک مرکزی با نهاد دیگر تضمین نمی شود و این موضوع منجر به عدم جذب سرمایه گذاری خارجی می گردد.

Keywords:

قراردادهای پیمانکاری , تامین مالی , مدیریت مالی , فایناتس