مریم بقائی - کارشناسی ارشد، برنامه ریزی شهری، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
شراره خیاط سلیقه دار - کارشناسی ارشد، برنامه ریزی شهری، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.

سکونت گاه های شهری قبل از مدرنیسم، به عنوان عرصه ای جهت ارتباطات اجتماعی بوده اند و در حقیقت مکان های متشکل از فعل و انفعالات اجتماعی تعداد زیادی از مردمانی که این تعاملات را امکان پذیر می ساختند، قلمداد می شده اند. اهمیت تعاملات اجتماعی و اجتماع پذیری در فضای شهری از آن روست که کلیت شهر را به مثابه یک متن آشکار ساخته و امکان قرائت و خوانش این متن را فراهم می آورد، تنها در آینه تعاملات اجتماعی فضای شهری است که ابعاد ناملموس حیات مدتی از طریق نظامی از نشانه ها امکان تجلی و بروز خارجی یافته و ارزیابی مثبت یا منفی را میسر می سازد. چرا که انجام فعالیت های گوناگون در فضای شهری توسط مردم، جزئی از فرهنگ آنان به حساب می آید. پژوهش حاضر با هدف سنجش مولفه های موثر بر ارتقای تعاملات اجتماعی و اجتماع پذیری در فضای شهری خیابان امام خمینی شهر ارومیه انجام گرفته است. جامعه مورد پژوهش را کارشناسان و مردم تشکیل داده اند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها با توجه به نتایج فرآیند SWOT، از تکنیک فرآیند تحلیل سلسله مراتبی AHP و در قالب نرم افزار EXPERT CHOICE ، استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که مولفه هایی از جمله؛ پیاده راه، ارتباط غیر کلامی و تعامل فضا و مکان؛ مولفه های موثر بر ارتقای تعاملات اجتماعی و اجتماع پذیری در فضای شهری را موجب می شوند. جهت دستیابی علمی و عملی به مولفه های مورد نظر در طراحی فضای شهری استفاده از شاخص هایی مانند؛ سرزنده بودن، امکان مراوده بین انسانهای عمومی و خصوصی بودن فضا و غنی کردن تجربیات شهروندان، مورد نظر است.

تعامل اجتماعی، اجتماع پذیری، فضای شهری، خیابان امام خمینی (ره) شهر ارومیه.