بررسی تاثیر تمرکززدایی مالی بر کارایی ارائه خدمات آموزشی در استان های ایران طی سال های ۱۳۸۵-۱۳۹۷: رهیافت اقتصادسنجی فضایی

اجرای تمرکززدایی مالی باهدف بهبود فرآیندهای مدیریتی و انتقال مدیریت منابع و انجام مخارج، از دولت مرکزی به دولت های محلی یکی از عوامل بهبود کارایی خدمات عمومی ازجمله خدمات آموزشی مطرح می شود. بر این اساس هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر شاخص های تمرکززدایی مالی بر کارایی ارائه خدمات آموزشی در استان های ایران به روش اقتصادسنجی فضایی طی سال های ۱۳۸۵-۱۳۹۷ است. پژوهش حاضر در مرحله اول ضرایب کارایی در بخش آموزش از طریق روش تحلیل مرزی تصادفی برآورد می شود. در مرحله دوم به بررسی اثر تمرکززدایی مالی بر ضریب برآورد شده کارایی پرداخته می شود. نتایج نشان می دهد که تاثیر تمرکززدایی مخارجی بر کارایی خدمات آموزشی مثبت و معنی دار است. تاثیر درآمد سرانه و نسبت شهرنشینی بر کارایی خدمات آموزشی مثبت و معنادار و تاثیر ضریب جینی منفی و معنی دار است. متغیر مجازی وارد شده در مدل برای تفکیک استان های دارای درامد نفتی و غیر نفتی معنی دار نمی باشد.

Keywords:

تمرکززدایی مالی , کارایی خدمات آموزشی , اقتصادسنجی فضایی