تدوین شاخص های کمی – کالبدی مسکن در شهرها

خلاصه امروزه با توجه به رشد شتابان شهرنشینی و روند صعودی مهاجرت ها شهرها دچار رشد لجام گسیخته و به دور از توسعه منطقی هستند و صرفا شاهد بزرگ شدن کالبدی انها فارغ از تامین زیرساخت های لازم هستیم. زیرساخت هایی از جمله تامین فضاضای باز و سبز جهت گذراندن اوقات فراغت همچنین شکلگیری منطقی و اصولی معابر و دسترسی ها و نتیجتا نبود سیستم حمل و نقلی کارا و فقدان تعریف مسیرهایی جهت تبلور حضور پیادگان در این معابر و دسترسی های شهری می باشد. در این میان اصلی ترین وجه و به عبارت دیگرگسترده ترین فضای موجو در شهرها به کاربری های مسکونی و مرتبط با ان اختصاص دارد. بحث کالبدی شهرها که در غالب توده ها و فضاهای پر مطرح می باشد از مهمترین مبانی شهرسازی و شهرنشینی است. اگر مسکن بصورت استاندارد چه از نظر شکل و اندازه و چه ساختار تشکیل دهنده و همچنین موقعیت قرار گیری، نباشد ان سکونتگاه با مشکلات جدی مواجه خواهد شد. از این پزوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی به بررسی پزوهش های مرتبط در این زمینه پرداخته است تا از این رهگذر معیارهایی بهینه به دست دهد.

Keywords:

کلمات کلیدی: توسعه شهری , مسکن , شاخص کالبدی.