بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بیرونی بر عملکرد صادراتی با تبیین نقش میانجی قابلیت های پویا

در دو دهه گذشته، صادرات به عنوان یک فعالیت بازرگانی حیاتی در اقتصاد ملی کشورها رشد سریعی داشته و روند جهانی شدن بازارها، اهمیت زیربنایی درک رفتار و عملکرد شرکت ها را در بازارهای صادراتی بیشتر کرده است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بیرونی بر عملکرد صادراتی با در نظر گرفتن نقش میانجی قابلیت های پویا است. این پژوهش کاربردی، به شیوه پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران ارشد و صادرات شرکت های صادراتی استان اصفهان است که در سال های ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶ به عنوان نمونه یا برگزیده انتخاب شده اند. به دلیل محدود بودن اندازه جامعه، نمونه گیری انجام نشده و جامعه آماری به طور کامل مورد بررسی قرار گرفته است. داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه جمع آوری و به شیوه مدلسازی معادلات ساختاری در نرم افزار Smart PLS۳ تحلیل شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد سرمایه اجتماعی بیرونی بر عملکرد صادراتی و قابلیت های پویای اکتشاف و بهره برداری بازار صادراتی، پژوهش و توسعه، کارآفرینی گرایی صادراتی و انعطاف پذیری در تولید اثر مثبت دارد. علاوه براین، قابلیت های اکتشاف بازار صادراتی و کارآفرینی گرایی صادراتی بر عملکرد صادراتی تاثیر مثبت می گذارد. برخلاف انتظار، در پژوهش حاضر، قابلیت بهره برداری بازار صادراتی تاثیر منفی بر عملکرد صادراتی داشته است. تاثیر قابلیت های پژوهش و توسعه و انعطاف پذیری در تولید نیز بر عملکرد صادراتی مورد تایید قرار نگرفته است.

Keywords:

سرمایه اجتماعی , عملکرد صادراتی , قابلیت های پویا