سیدمحمد میرغفاری - دانشجوی کارشناسی ارشد، پژوهشکده تعلیم و تربیت، آموزش و پرورش، اهواز، خوزستان

اگر مربی در نقش خود موثر باشد، برای او مهم است که به طور آگاهانه درباره نحوه مدیریتشان فکر کنند و بدانند چه نوع سبک مربی گری برای حرفه و شغل او مناسب تر است و در تیم و سازمانشان خوب عمل خواهد کرد. پذیرش یک سبک مناسب به مربی برای برقراری ارتباط، اعتماد و احترام در بین کارکنان کمک زیادی خواهد کرد و برعکس انتخاب سبک نادرست مدیریت منجر به نارضایتی کارکنان و در نهایت شکست سازمان خواهد شد. این مطالعه از بعد هدف، کاربردی و از نظر گردآوری داده ها، کتابخانه ای (مروری) است. بدین منظور با بهره گیری از منابع معتبر و مستندات در دسترس، ابتدا سبک مدیریت و مربی گری به طور اعم مورد بررسی و توجه قرار گرفت. با توجه به ماهیت نظری پژوهش، ابزار جمع آوری اطلاعات، فیش برداری از طریق مطالعه منابع موجود در قالب کتاب ها، مقاله ها، رساله ها و پایان نامه ها بود. یافته ها نشان داد که مربیگری میتواند برای مدیران سازمانها در جریان فرایندهای تغییرات بنیادین، انجام پذیرد. مربیگری در این حالت به دو دسته تغییرات در رفتار و استراتژیهای عملکردی مدیران منتج خواهد شد. از دیگر سو، تغییر رفتار در مربیگری مدیران مواردی مانند کمک به مدیران برای اولویت بندی رفتارها، تمرکز بیشتر بر آینده تا گذشته، شفاف بیان نمودن تمایلات و نیازهای خود، و مواردی از این قبیل است.

مدیریت، سبک مربی، مدیریت آموزشی