ناصر بخشی جغناب - کارمند آموزش و پرورش
مجتبی شکری - کارمند آموزش و پرورش
آرزو حکیمی - کارمند آموزش و پرورش

هدف اصلی تحقیق حاضر تعیین نقش شیوع بیماری کرونا در بیانگیزگی تحصیلی دانش آموزان بر اساس نظرات معلمان و والدین بود. روش تحقیق مورد استفاده از نوع توصیفی می باشد. جامعه آماری تحقیق تمامی دانش آموزان دوره اول متوسطه در شهرستان خلخال بود که به دلیل ابتلای اعضای خانواده در معرض شیوع بیماری کرونا بودند. بر اساس اطلاعات جدول مورگان تعداد ۱۳۶ نفر بعنوان نمونه تعیین شد و با روش تصادفی نمونه گیری انجام شد. برای گرداوری اطلاعات از پرسشنامه های بی انگیزگی تحصیلی نصیری و جامع بزرگی (۱۳۸۹) استفاده شد. برای اینکه اطلاعات دقیقی از شرایط دانش آموزان اخذ شود، پرسشنامه های توسط والدین و معلمان دانش آموزان تکمیل شد. اطلاعات گرداوری شده در نرم افزار spss-۲۴ با آزمونهای t تک نمونه ای و رتبه بندی فریدمن مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد دانش آموزانی که در مواجهه مستقیم با شیوع بیماری کرونا بوده اند از نظر بی انگیزگی تحصیلی دارای میانگین بالاتر از متوسط (p < ۰/۰۵) بودند. بر همین اساس در بین دانش آموزان مورد مطالعه، میزان شیوع شاخصهای بی انگیزگی تحصیلی برابر ۶۴/۲۹ درصد می باشد. نتایج آزمون فریدمن حاکی از تاثیر منفی شیوع بیماری کرونا بر بی انگیزگی تحصیلی می باشد. نتایج حاکی از آن است که شیوع کرونا در ابعاد مختلف زندگی تحصیلی دانش آموزان تاثیر منفی گذاشته است و در این زمینه مداخله های روانشناختی توسط متخصصین الزامی است.

انگیزش، اموزش و پرورش، بی انگیزگی تحصیلی، شیوع کرونا