اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر همجوشی شناختی و کانون کنترل سلامت بیماران دیابتی نوع دو

زمینه و اهداف: دیابت می تواند تاثیرات روانشناختی قابل توجهی بر سلامتی بگذارد. لذا مطالعه حاضر باهدف تعیین اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر همجوشی شناختی و کانون کنترل سلامت بیماران دیابتی نوع دو انجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. از جامعه آماری پژوهش که شامل تمامی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به کلینیک دیابت بیمارستان دی شهر تهران در سال ۱۳۹۹ بودند، نمونه ای ۳۰ نفری به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه، جایگزین شدند و به پرسشنامه های همجوشی شناختی و کانون کنترل سلامت پاسخ دادند. گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای تحت گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد هیز و همکاران قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر بین گروهی تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد منجر به کاهش همجوشی شناختی و بهبود کانون کنترل سلامت بیماران دیابتی نوع دو شد (۰۵/۰>p). نتیجه گیری: گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد می تواند به بهبود علائم روانشناختی بیماران دیابتی کمک کند و پیامدهای روانی دیابت را کاهش دهد.  

Keywords:

Acceptance and Commitment Therapy , Cognitive Psychology , Locus of Control , Type ۲ Diabetes , درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , روانشناسی شناختی , کانون کنترل , بیماران دیابتی نوع دو