محمدحسین قادی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی منطقه ای، دانشگاه علم وصنعت ایران، تهران ایران.
محمدصالح شکوهی بیدهندی - استادیار شهرسازی دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران.
ولی عابدی بیزکی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.

گسترش شهرها به واسطه ی افزایش میزان شهرنشینی به امری ضروری تبدیل شده و وابستگی به وسیله نقلیه و به تبع آن گسترش شبکه های حمل ونقلی را به یک ضرورت، و نه یک انتخاب تبدیل کرده است. همین موضوع سبب ایجاد مشکلات عدیده ای در محلاتی که راه های جدید از آن عبور کرده اند، می شود. هدف این پژوهش ارزیابی تاثیرگذاری پروژه تکمیلی کنارگذر شمالی شهر ساری بر ساکنان کوی ۲۲ بهمن می باشد. در این پژوهش روش گردآوری داده ها، میدانی و آماری (ترکیبی از روش های کمی و کیفی) است. به منظور جمع آوری اطلاعات از مشاهدات میدانی، مصاحبه های عمیق فردی و گروهی و همچنین ابزار پرسشنامه با ۳ معیار اصلی (دسترسی و خدمات، کالبدی، اجتماعی) و زیرمعیارها جهت سنجش تاثیرگذاری راه ارتباطی جدید بر وضعیت زندگی کوی ۲۲ بهمن استفاده شده است. با استفاده از تکنیک (تحلیل سلسله مراتبی AHP) به وزن دهی به معیار ها پرداخته شده است. وزن معیار ها باکمک متخصصان و کارشناسان با نرم افزار (Expert choice) تعیین شد و نهایتا وضعیت هر یک از معیار ها ارزیابی گردید. نتایج نشان داد تکمیل کنارگذر شمالی مشکلات فراوانی را برای ساکنان کوی ۲۲ بهمن ایجادکرده است. احداث کنارگذر شمالی بیشترین تاثیر را به ترتیب دسترسی و خدمات، اجتماعی و کالبدی بر ساکنان کوی ۲۲ بهمن داشته است. طبق بررسی های صورت گرفته به نظر می آید تکمیل پروژه کنارگذر شمالی شهرستانی لازم بود، اما نیاز بود که روش اجرای پروژه اصلاح شود تا کوی مسکونی ۲۲ بهمن را به دو قسمت مجزا تبدیل نکند و مردم ساکن در محله با مشکلات کمتری مواجه شوند.

ارزیابی اثرات, کنارگذر, کوی ۲۲ بهمن ساری, کیفیت زندگی