نویسندگان چندزبانه و زبان سوم: از ادبیات مهاجرت تا ادبیات نومد

این تحقیق به بررسی موردی نویسندگی به زبان سوم میپردازد و سه عنصر هویت فرامابینی، نوشتار انتزاعی و فراموشی را از ویژگیهای برجسته آن برمیشمارد. از میان نویسندگان چندزبانه، برخی نویسندگان مهاجر به منظور رهایی خویش از بند محدودیتهای دوگانه جغرافیایی و هویتی به کشوری سوم نقل مکان می کنند و به زبانی سوم مینویسند. این نویسندگان از عنوان ادبیات مهاجرت که تعریف کننده هویت و محدودکننده نوشتارشان است، به تنگ آمدهاند و با نفی هویت پیشین و خاطرات گذشته خود به هویت نومد نزدیک میشوند. اینان زبانی انتزاعی را برای نوشتارشان برمیگزینند که از طبقهبندیهای اجتماعی و فرهنگی رهاست. نمونه بارز آنان نویسنده هندی آمریکایی جومپا لاهیری است که پس از کسب موفقیت و شهرت در وادی ادبیات مهاجرت در آمریکای شمالی، به قصد رهایی خویش از این هویت به کشوری سوم نقل مکان کرده است و به زبانی سوم مینویسد. این جستار با بررسی تجربه چندزبانی و چندفرهنگی لاهیری در اثرش، به عبارتی دیگر، درصدد است نشان دهد چگونه نویسندگی به زبان سوم میتواند نویسنده مهاجر را از بند خاطرات و هویت دوگانه رها سازد و او را به هویتی فرامابینی یا نومدی نزدیک سازد.

Keywords:

Third language , linguistic nomad , post-hybrid identity , abstract writing , oblivion , زبان سوم , نومد زبانی , هویت فرامابینی , نوشتار انتزاعی , فراموشی.