CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

تمایل به فرزند آوری و عوامل مرتبط با آن در ایران: یک مطالعه ملی

عنوان مقاله: تمایل به فرزند آوری و عوامل مرتبط با آن در ایران: یک مطالعه ملی
شناسه ملی مقاله: JR_PAHM-16-4_001
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:

محمود طاووسی - Health Metrics Research Center, Iranian Institute for Health Sciences Research, ACECR, Tehran, Iran
علی اصغر حائری مهریزی - Health Metrics Research Center, Iranian Institute for Health Sciences Research, ACECR, Tehran, Iran
ژیلا صدیقی - Health Metrics Research Center, Iranian Institute for Health Sciences Research, ACECR, Tehran, Iran
محمد اسماعیل مطلق - Medcine Faculties, Jundishapour University of Medical Sciences, Ahvaz, Iran
محمد اسلامی - Family and School Health, Ministry of Health & Medical education, Tehran, Iran
فاطمه نقی زاده - Health Metrics Research Center, Iranian Institute for Health Sciences Research, ACECR, Tehran, Iran
مهدی عنبری - Health Metrics Research Center, Iranian Institute for Health Sciences Research, ACECR, Tehran, Iran
اکرم هاشمی - Health Metrics Research Center, Iranian Institute for Health Sciences Research, ACECR, Tehran, Iran
علی منتظری - Health Metrics Research Center, Iranian Institute for Health Sciences Research, ACECR, Tehran, Iran

خلاصه مقاله:
مقدمه: توجه به ضرورت موضوع فرزندآوری و خلاء مطالعات ملی در این خصوص محققان را بر آن داشت تا میزان تمایل به فرزند آوری و عوامل مرتبط با آن را در میان مردم ایران مورد بررسی قرار دهند. مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه جمعیتی بود، که به صورت مقطعی در شهرها و روستاهای کشور انجام شد. در مجموع تعداد ۲۰۹۳۵ نفر]زنان متاهل در سنین باروری (۴۹-۱۵) و مردان متاهل با همسرانی در سنین باروری از ۳۲ استان سراسر ایران در این مطالعه شرکت کردند . یافته ها: میانگین (انحراف معیار) سن مخاطبان (۸/۲۳) ۳۶/۲۸ سال گزارش شد. نتایج مطالعه نشان داد که ۳۱/۸ درصد از پاسخگویان به فرزندآوری تمایل دارند. نتایج حاصل از به کارگیری آزمون رگرسیون لجستیک در این مطالعه نشان داد عدم تمایل به فرزندآوری با متغیرهایی مانند سن بیشتر ارتباط معنادار دارد. همچنین بخت عدم تمایل به فرزندآوری در افراد با درآمد "بد/خیلی بد" حدود ۲/۸۲ برابر افراد با درآمد " خیلی خوب/ خوب" و در کسانی که داشتن ۲ فرزند را کافی می دانستند حدود ۴/۹۶ برابر افرادی بود که بیشتر از ۳ فرزند را کافی می دانستند. بخت عدم تمایل به فرزندآوری در زنان حدود ۱/۴۴ برابر مردان، در شیعیان حدود ۱/۴۹ برابر اهل تسنن و در شهرنشینان حدود ۱/۳۶ برابر روستاییان بود. بحث و نتیجه گیری: یافته های این مطالعه می تواند تصویری از وضعیت فعلی تمایل به فرزندآوری ایرانیان را نشان داده و راهنمای عمل مسئولان در برنامه ریزی های ذی ربط قرار گیرد.  

کلمات کلیدی:
Fertility desire, population-based study, Urban and rural populations, Iran, تمایل به فرزندآوری, جمعیت, مطالعه جمعیتی

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1433593/